West Maleisië & Singapore!!

Hoi iedereen,

Mijn trip in Maleisië is begonnen op het eiland Langkawi ten noordwesten van het vasteland. Een super relaxt eiland met schitterende zandstranden, maar ik had er eerlijk gezegd toch wel een andere gedachte bij. Ik dacht te belanden in een klein paradijsje, maar daarentegen belandde ik op een groot eiland met volop autoverkeer en zelfs met alle grote westerse concerns. Ik ontmoette ook die avond een Maleisiër en die kon me wel een naar een goed eettentje brengen. Maar eenmaal toen ik besteld had vroeg hij of ik zijn eten kon betalen! Ik deelde hem mee dat ik dat niet van plan was en toen maakte hij zich snel uit de voeten. Een niet al te goede eerste indruk van Maleisië dus. De dag erna heb ik lekker gelambald aan het strand en in de avond ben ik met een Fransman nog uiteten geweest. Nergens was een echte party dus ook dat viel enigszins tegen. Het zat me sowieso niet mee, want de volgende dag was nog maar net van start en ik had al meteen een flinke tegenvaller.. Mijn camera was namelijk stuk! Ik kan natuurlijk niet zonder op reis dus ik heb direct een nieuwe aangeschaft. Het geluk was dat Langkawi een duty free eiland is waardoor mijn nieuwe camera iets goedkoper was. Ik heb maar een shockproof en waterproof camera gekocht in de hoop dat ie dan ook pater proof is ;) Naast deze camera heb ik net als vele andere backpackers die Langkawi aandoen tevens wat flessen drank ingeslagen, omdat alcohol in het rest van het land ontzettend duur is. Vaak bestel ik dus een cola en maak ik er met wat Bacardi uit een klein flesje eigenhandig een baco van :p 

Tjah..Goeiekope heer he? ;) Als backpacker let je nou eenmaal op de centjes. Een biertje kost zo'n 3 a 4 euro en een cola daarentegen 75 cent. Mijn flessen Bacardi waren 5 euro per fles dus tel uit mijn winst! Verder vergelijk ik de prijs heel goed van eetkraampjes, accommodatie, transport, tours enz. en ga ik voor de beste optie. Ons oma zou nog iets kunnen leren van mij (grapje oma :p). Zo doe ik voortaan ook gewoon mijn eigen was. Ik doe dat zelf nog beter ook, want naar mijn idee werd het dikwijls slecht gedaan of in het worst case scenario in de mekong rivier, althans zo rook het :p Sinds ik zelf wasmiddel heb gekocht ruikt het in ieder geval naar Aziatische lavendel! Normaal kostte het mij ook zo'n 1 euro per 1kg en nu heb ik wasmiddel gekocht voor zo'n 50 cent waarmee ik het de komende half jaar wel mee kan doen! Een tip aan alle huisvrouwen die mijn blog lezen: neem de was mee onder de douche en het is nog leuk om te doen ook! 

Vanuit Langkawi heb ik een lange afstand naar het oosten afgelegd richting the Perhentians Islands. Om hier te geraken heb ik een boot, nachtbus, speedboot moeten nemen, en met name de laatste speedboot was weer een hele belevenis! De golven waren zo hoog dat je bij iedere golf letterlijk door de lucht vloog!! Iedere keer als we neerkwamen met het speedbootje kreeg je zo'n ontzettende smak, tot pijn aan je kont toe! Ik zat ook nog eens vooraan in de speedboot en ik had daardoor geen droge draad meer aan mijn lijf. Pff, wat was ik blij voet aan wal te zetten! Het was het wel allemaal waard, want de Perhentians waren in tegenstelling tot Langkawi wel naar mijn wens! Geen groot eiland, geen autoverkeer, geen grote winkelcentra..! Het was een klein paradijsje waar ik me prima heb kunnen amuseren. Ik heb met name veel gesnorkeld en iedere avond begon ook met een etentje op het strand bij een fantastische zonsondergang. Wat kan het leven toch mooi zijn! No worries just relax :) Hoogtepunt van deze dagen was echter weer een scuba dive! Ik heb weer zoveel verschillende vissen gezien en mooi koraal. De duiklocatie heette ook 'temple of the sea' en deed zijn naam volledig eer aan. Helemaal top!

Veel backpackers gaan na de Perhentians verder via georganiseerd vervoer naar hun volgende bestemming. Ik had echter gehoord over 1 of andere alternatieve route, waarbij je een 'jungle train' moest nemen en dat leek me veel leuker en avontuurlijker! Daarvoor moest ik wel een route afleggen door niemandsland en alle lokale bussen moest ik zelf regelen. Maar ondertussen als ervaren backpacker ga ik dergelijke dingen niet uit de weg! En een avontuurtje was het weer geworden! De eerste bus zette me af bij een bushalte ver uit het centrum gelegen en ik had alleen de mogelijkheid om met de taxi verder te gaan. De taxi chauffeurs wilden me echter zwaar overchargen waardoor ik dacht 'bekijk het maar'. Ik ben aangelopen en het leek me een prima gelegenheid om voor de eerste keer te gaan liften. Het geluk leek aan mijn zijde want al de 2e auto die voorbijreed stopte voor mij! De bestuurder was overigens een oude oude opa en op de achterbank zat een oude oma. De oude opa sprak heel goed Engels en hij wilde me wel afzetten in het centrum. Hij was ook zo ontzettend vriendelijk. Hij vond het geweldig dat ik uit het land van v. Persie kwam (in Azië zijn ze helemaal idolaat van de Premier League). Maar enkele minuten later sloeg de sfeer ineens om toen hij plots een belachelijk geldbedrag vroeg. Ik weigerde te betalen en riep keer op keer 'I don't pay' en 'stop', maar de oude opa sprak ineens bar slecht Engels en ook was hij pardoes Oost-Indisch doof (ik dacht toch echt dat ik in Maleisië was :p)! Ik heb uiteindelijk maar de deur opengegooid van de nog rijdende auto, als redmiddel om uit deze situatie te geraken.. En dat hielp! De oude oma die naast mij zat op de achterbank was zichtbaar in paniek, en die schreeuwde hard naar de opa, die daaropvolgend vlug op de rem trapte ;) Nog zachtjes rijdende ben ik met backpack enal uit de auto gesprongen! Ik ben er maar vlug tussen uitgeknepen zonder ze een blik waardig te gunnen. Daarna had ik totaal geen idee van waar ik was en ik ben op goed geluk doorgelopen. Na een klein half uurtje kwam ik bij een overvolle markt met allemaal mannen met een islamitisch keppeltje en vrouwen met een sluier. Volgens mij zat ik dus goed, want de stad die ik hoopte te bereiken was Kota Bharu, de meest conservatieve islamitische stad van Maleisië. Gelukkig sprak er iemand Engels, en inderdaad ik was in de goede stad aangekomen en een (nu wel) vriendelijke man heeft me de goede weg gewezen richting een hostel. 

In Khota Baru heb ik zelf niet veel kunnen doen. Ik weet niet, maar ik heb ook niet al te veel op met de traditionele moslim cultuur. Veel winkels waren bijvoorbeeld dicht (het was een vrijdag en en dan sluiten de meeste moslims hun winkels), de hele dag door hoorde je ook uit de moskee een type a la noud vossen het gebed omroepen, ze schenken nergens alcohol en ik begrijp het nut en de noodzaak niet van gescheiden ingangen voor mannen en vrouwen in winkelcentra. Als veiligheidskundige zou ik het wel leuk vinden om hier een calamiteitenoefening te organiseren, om na te gaan of ze in geval van een noodsituatie zich ook houden aan een gescheiden evacuatie :p Begrijp me overigens niet verkeerd, ik respecteer iedereen en hun geloof. Als mensen ergens houvast aan hebben of hun genoegdoening uit een religie halen dan moeten ze dat niet nalaten. Maar ik heb er nou eenmaal weinig feeling mee. Ik ben die dag trouwens nog even naar een winkelcentrum geweest (dat wel open was) voor mijn ipad waarvan de microfoon het niet meer deed. De verkoper in de Apple store vertelde me dat ik de microfoon gewoon moest schoonmaken. Bij terugkomst in mijn hostel heb ik dat dus gedaan, met behulp van een wattenstaafje en Bacardi welteverstaan (komt de Bacardi toch goed van pas!). Daarna deed het geluid van mijn Ipad het gelukkig weer. 

De volgende ochtend ben ik er al om 5 uur uitgegaan om mijn route te vervolgen met de jungle trein. In Khota Baru dacht ik de enigste westerling te zijn (ik had zelfs een 6persoon kamer voor mezelf) maar op het treinstation bleek dat er nog een westerling in Khota Bharu was. Ik ontmoette een Engelsman, die zowel qua uiterlijk als in zijn doen en laten volstrekt overeenkwam met Austin Power. Super grappig! Helaas stapte hij halverwege de rit al uit de trein want met hem had ik wel graag verder gereisd. Hij had overigens net als mij vanaf hetzelfde busstation naar het centrum gelift, omdat de taxi's ook aan hem een belachelijk geldbedrag vroegen. In tegenstelling tot mijn slechte ervaring werd hij echter uitgenodigd om een Maleisië bruiloft bij te wonen. Ik wil maar zeggen, reizen bestaat zo uit toevalligheden! Geweldig! De treinreis was overigens niet heel spectaculair en werd ook enigszins onaangenaam. De gehele middag had ik moeten staan omdat ik geen officiële plek meer had! Tjah Asia.. Ik ben er ondertussen wel gewend aangeraakt! :p Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming ben ik met een minivan verder gegaan naar Taman Negara, waar ik een relaxte Fransman ontmoette en met wie ik savonds wat heb gedronken. In hem had ik ook een maat gevonden om voor de volgende dag een jungle trekking te doen.

Taman Negara is namelijk de oudste jungle van de wereld waar je hele mooie hikes kunt doen. Deze dag was zo vet maar wel zo ontzettend zwaar, ik heb al het alcohol van de afgelopen maanden er uitgezweet! Op een gegeven moment, diep in het regenwoud, kwamen we trouwens mensen tegen die helemaal onder de bloedzuigers zaten! Ik had zelf een korte broek aan dus ik begon hem toch wel te knijpen. Gelukkig is me een bezoek aan de Maleisische bloedbank bespaard gebleven ;) We deden wel continue een check, check en dubble check, zo panisch waren we :p De beroemdste attractie van het national park hebben we ook nog meegepikt: de Canopy walk. Dit is een 500 meter lange touwbrug (daarmee een van de langste ter wereld) waarbij je letterlijk tussenin de boomtoppen doorwandelt, op een hoogte van zo'n 40 meter. Het komt spannender over dan dat het is, maar toch heel cool! ;)

Nadat we sochtends wakker werden van de aapjes die op het dak sprongen zijn we naar het busstation gaan. De lokale bus kwam echter niet opdagen en ik had mijn ticket al geboekt naar Kuala Lumpur vanaf een ander busstation. Daarom moest en zou ik verder reizen en hebben we samen een lift weten te regelen! Dit keer wel een hele goede ervaring en het bespaarde ons ook nog eens de kosten van een busrit van 2 uur! Vervolgens ben ik weer alleen verder gegaan richting Kuala Lumpur. Hier ontmoette ik in de avond een Spanjaard  met wie ik de stad in ben geweest. Ik ontmoet keer op keer maar leuke mensen, echt super!

De dag erna had ik een leuk 'uitstapje' gepland. Ik had namelijk de trein gepakt richting Singapore! Eigenlijk stond dit helemaal niet in mijn reisplan, maar omdat je er gemakkelijk een Indonesië visum kan verkrijgen, ben ik maar die kant op gegaan! Heb ik dat ook eens gezien! Alsof ik nog niet genoeg landen aandoe ;) En ik ben zwaar onder de indruk geraakt van dit land! Het was echt geweldig. 

Mijn eerste indruk was al super want de mensen waren zo behulpzaam. Zo was ik bij aankomst de weg aan het zoeken en toen hielp een meisje mij en vroeg ze om mijn gegevens, zodat als ze misschien een vrije dag zou hebben mij de stad kon laten zien. Even later had ik geen kleingeld in de bus en toen stonden al 3 mensen met hun portemonnee in hun hand om mij geld te geven. En savonds toen ik een hapje ging eten kwam er een man bij me zitten die me per se wilde trakteren op een drankje, en hij heeft mij daarna wegwijs gemaakt in de hele wijk! Ik voelde me in Singapore trouwens wel zwaar underdressed :p De mensen zien er allemaal tiptop uit en daar liep ik dan tussen in mijn kloffie ;) Alles is ook zo proper. Ongelooflijk! Ik heb nog nooit zo'n nette stad gezien! Elk gebouw was in perfecte staat, er lag geen propje papier op straat en er was ook nergens graffiti te verkennen. Het was niet eens dat er continue een schoonmaakploeg of politie rondliep. Sterker nog, ik heb geen enkele schoonmaakdienst of politieagent gezien in 3 dagen. Maar de mensen zijn zo gedisciplineerd, ze zijn echt opgevoed in een bepaald regime. Als voorbeeld: ik stond in de metro als een 'Valkenswirdse lompe boer' in het midden van de rolband opgesteld, en ik werd erop gewezen dat ik links behoor te staan, zodat andere mensen er langs kunnen :p De mensen keken ook heel vreemd op toen ik een slok van mijn water nam in de metro. Later las ik dat daar een boete opstaat van omgerekend zo'n 300 euro! Ja er wordt hier een zeer streng lik-op-stuk beleid gehanteerd en kauwgom is er zelfs verboden!

Ik heb de hele stad overigens verkend met de metro, en alleen al hiermee rond te reizen vond ik super. Soms belandde ik ineens in een mega groot winkelcentra. Echt niets is te gek hier! Het is ook zo eenvoudig reizen en qua veiligheid pfoee.. Zeer indrukwekkend! Hier kan iedere stad een voorbeeld aan nemen. Maar het meest vette vond ik toch wel de skyline bij Marine Bay. Damn dit is dik zeg! Je vindt er grote wolkenkrabbers en het gebouw Marine Bay is een bizar winkelcentrum/hotel met een dak dat eruit ziet als een surfplank. Ik heb ook echt intens genoten daar. Zo had ik een goedkope maaltijd gekocht en die op een stoeprand genuttigd, al genietende van de fantastische skyline. Ik had zo'n gelukzalig gevoel. Achter mij zaten alle zakenmensen in de dure restaurants, maar het gevoel wat ik had, daar kan geen 5 sterren restaurant tegenop!! Ook heel gaaf was dat ik een foto op Facebook had geplaatst en toen reageerde een Nederlander die ik had ontmoet in Cambodja. Hij werkt op een boot en was toevallig daar aangelegd. Samen met hem en een maat van hem hebben we onder het genot van een drankje de bekende Marine Bay lichtshow gezien, en zijn we nog even op stap geweest. Leuk om iemand zo onverwacht weer te zien! Maar met reizen weet je nou eenmaal niet wat er gaat gebeuren en dat maakt het ook zo prachtig, verwacht het onverwachte!!

Na Singapore ben ik weer teruggegaan naar Kuala Lumpur waar ik pas laat in de avond arriveerde. De ochtend daaropvolgend ben ik meteen weer vertrokken om het weekend door te brengen in de Cameron Highlands. Dit is het Maleisisch hoogland wat bekend is om zijn uitgestrekte theeplantages. Ik heb met verschillende mensen van mijn guesthouse met een georganiseerde tour de omgeving verkend. De tour bracht ons natuurlijk bij de theeplantages. Heel mooi is dit! Het is ook zo'n maf landschap waar ik graag verstoppertje zou spelen (zie de foto's dan begrijp je waarom)! Verder zijn we naar het Mossy bos geweest (dit lijkt een beetje op het bos uit de film Avater), naar de top geweest van de berg Gunung Brinchang waarvandaan je een mooi uitzicht hebt en hebben we een theefabriek, butterfly farm en een aardbeienplantage bezocht. 

Na de Cameron Highlands ben ik weer terug gegaan naar Kuala Lumpur. Ik was er al 2x vluchtig geweest en nu had ik dan eindelijk de tijd om de hoofdstad van Maleisië te bezichtigen. Ik had hier ook Michael (mijn maat van Taman Negara) weer gezien. Leuk aan Kuala Lumpur is dat je heel goed de smeltkroes van alle culturen in Maleisië ziet: de Malay, Indiërs en de Chinezen, iedere bevolkingsgroep heeft zijn eigen wijk en eigen gebruiken. Net als in Singapore kunnen ze er in Kuala Lumpur ook wat van, en hebben ze veel grote shoppings centers waar niets te gek is. Ze hebben er zelfs een winkelcentrum met een rollercoaster binnenin! Desalniettemin zijn de Petronas Towers toch wel bezienswaardigheid #1 Dit zijn 2 gigantisch hoge torens van beide 452 meter hoog, en daarmee de hoogste identieke gebouwen van de wereld. Heel vet! Met name 's avonds is het indrukwekkend! Ook ben ik nog nog naar de heli lounge bar geweest, en dit was ook gaaf! Overdag is het een helicopters land plaats op een hoog gebouw en in de avond wordt het omgetoverd tot een bar/terras. Je hebt er zo'n mooi spectaculair uitzicht over de stad. Heel apart, genieten! 

Nu ben ik op het vliegveld. Hier zal ik de nacht doorbrengen, omdat mijn vlucht al heel vroeg in de ochtend gaat naar Borneo. Dit is een eiland waar ik de komende week weer ga duiken in (naar het schijnt) de mooiste duikspot van de wereld: Sipadan. Verder ga ik op Borneo ook nog de hoogste berg van Zuidoost Azië beklimmen: de Kinabalu. Ik heb ook zo ontzettend veel zin in Borneo! Dus tot het volgende verslag maar weer!

Groetjes,  

(en zie de nieuwe foto's bijbehorende mijn reisverslag)

Martijn