De beginselen van mijn bedrijf en Corona in Colombia

Hallo allemaal,

Dit keer een beknopter blog en met een iets minder vrolijke toon dan jullie van mij gewend zijn. Ik wil iedereen een hart onder de riem steken in deze moelijke tijd en ik wens jullie een zeer goede gezondheid voor de komende tijd.

In de eerste 2 maanden van het jaar heb ik een “verkennings trip” gedaan door Colombia om te zien of mijn project haalbaar is. Van de koffie regio, naar Bogota en door naar de Caribische kust. Ik heb ontzettend hard gewerkt en mijn plannen uitgewerkt. Ik kwam er al snel achter dat ik de Colombiaan op een andere manier moest benaderen. Eerst 15 minuten over koetjes en kalfjes praten of zelfs meehelpen overhuizen, en dan pas kon er over zaken worden gesproken. Dat ik alles voortaan in het Spaans afdoe heeft mij ook ontzettend geholpen want het creëert onmiddellijk een vertrouwensband die hier heel erg nodig is. Zonder was het ook nooit gelukt. Uiteindelijk heb ik het denk ik voor elkaar gekregen om een enorm netwerk op te bouwen van touristenbureau’s, taalscholen, hostels en vrijwilligersprojecten die met mij samen willen werken. De toekomst zal het leren of mijn instinct van mijn contacten ook het goede is. Veel van mijn contacten hebben het op dit moment enorm zwaar, dus het is maar de vraag hoe alles er over een tijdje voorstaat.

Terug in Medellin heb ik inmiddels een heerlijk appartementje en heb ik mijn netwerk verder uitgebreid en in de tussentijd mijn bedrijf opgericht. Dat alles niet komt aanwaaien is me wel duidelijk geworden. In Colombia gaat alles er ook heel anders aan toe. Het proces wat ik heb doorlopen tot het oprichten van mijn bedrijf dat kun je mogelijk wel op 5 verschillende manieren uitvoeren. Er zit geen goede manier en geen slechte manier bij. En niemand die je exact kan vertellen wat de volgende stap is die je moet ondernemen. Ik heb bijvoorbeeld wel met 10 verschillende advocaten gesproken en allemaal gaven ze mij een verschillend advies voor het doen van mijn visumaanvraag. Zo ben ik ondertussen ook al 6 of 7x bij de Colombiaanse Kamer van Koophandel geweest en ben ik heen en weer gependeld tussen de ene en de andere dienst. Instantie A die moet iets van B hebben, B iets van C, terwijl C eerst informatie van A nodig om hun werk in gang te kunnen zetten. Dingen kloppen gewoon niet, er is geen geschreven regel. En niemand die het je duidelijk kan uitleggen. Het is een ware “clusterfuck!”

Zo vroeg ik bij de bank bijvoorbeeld wat ik nodig had om een zakelijke rekening te openen en keerde ik een week later terug met de exacte gegevens. Je verwacht dan geen 0 op je request te krijgen toch? Nou in Colombia wel dus, en als ik jullie dan vertel dat ik vervolgens naar een andere branch van dezelfde bank ging en het mij daar wel lukte om een zakelijke rekening te openen, dan hebben jullie wel een gepast beeld niet! 😉 Geduld, geduld, geduld en nog eens geduld dat was het sleutelwoord. Maar eerlijkheidshalve, ik heb mij dikwijls afgevraagd wat ik in deze bananen republiek aan het doen was 😉 Soms ging ik door mijn telefoon en dan had ik een dag met 45 verschillende mensen een whatsapp gesprek uitgevoerd. 24/7 per dag ben ik met mijn bedrijfje bezig geweest en een hoop stress aan mijn hoofd, terwijl ik juist Nederland wilde verlaten om een andere levensstijl na te jagen. 😉

Die levensstijl zit er voorlopig ook nog niet aan. Wij zijn nu 4 dagen in volledige lockdown, en vanaf woensdag komen daar nog eens 19 dagen bij t/m 12 april. Ik maak mij ook erg zorgen om de situatie hier omdat mensen per dag leven en de straat op moeten om überhaupt inkomen te hebben. Het virus zal zich dus gemakkelijker verspreiden en zal dus langer rondwaaien. Bovendien kan de gezondheidszorg in Nederland het al niet aan, laat staan hoe het hier zal gaan als de pleuris uitbreekt. Voor mij persoonlijk is het ook een hele onzekere tijd. Ik ben officieel CEO van mijn bedrijf (de eerste vormen zijn al zichtbaar met mijn eigen website waar aan wordt gewerkt http://www.spanishtravelclasses.com , met dank aan mijn maat Thom) en ik heb een officiële zakelijke visumaanvraag ingediend. Het is echter hoogst onzeker of die nu in behandeling wordt genomen maar mijn touristenvisum loopt volgende maand af. Mogelijk word ik dus illegaal omdat ik nergens heen kan omdat er geen uitgaande vluchten meer zullen plaatsvinden. Mijn bedrijfje zal er dit jaar (?) ook niet meer van komen omdat het toerisme voor dit jaar (?) over is.

Na even gepiekerd te hebben ben ik wel weer optimistisch. Wat ik in de afgelopen 3 maanden al voor elkaar heb gekregen, daar ben ik ontzettend trots op en die ervaring zal ik voor heel mijn leven meedragen wat de uitkomst ook mag zijn. Ik zit ondanks de shit waar iedereen mee te dealen heeft eigenlijk ook in een zeer comfortabele situatie. In tegenstelling tot de concurrentie heb ik met mijn bedrijfje geen vaste kosten of hoef ik geen salarissen te betalen, en kan ik nu dus van de gelegenheid gebruik maken om alles alles tip top uit te werken, zodat ik straks voortvarend van start kan gaan. Ik zie heel veel kansen voor mij om te leren en ik heb altijd nog de escape om alles in de ijskast te zetten, en over enkele maanden terug naar Nederland te gaan, even daar te werken en dan weer terug naar Colombia te gaan. Maargoed dit is koffiedik kijken. Wat er op ons af gaat komen is voor iedereen een grote factor van onzekerheid. Ik maak mij dan ook meer zorgen om iedereen zijn gezondheid, om de mensen die echt hard worden getroffen door deze crisis en de mensen hier in Colombia die van dag tot dag op straat leven. Ik wens daarom ook iedereen het allerbeste toe in deze moeilijke tijd.

Martijn