Ff slikken en weer door.. Geluk maak je zelf!

19 augustus 2019 - Mirissa, Sri Lanka

Hallo allemaal,

De afgelopen maanden is er enorm veel met mij gebeurd als persoon want ik sta er weer alleen voor. In dit verhaal wil ik van mijn hart geen moordkuil maken maar ik wil liever ook niet alles in detail beschrijven. Toch neem ik jullie zoals van mij gewend mee in mijn levensverhaal en zal ik jullie er met veel enthousiasme over vertellen!! ☺️

Ik begin bij het begin in Brisbane, Australië, waar ik een job had te pakken in een voedselfabriek. Dag in, dag uit opende ik kartonnen dozen of plastic zakken en kieperde ik pinda's en noten in een machine, bevoorraadde ik met een palletwagen machines en maakte ik diverse noot- en fruitmixen (als een volleerde masseur heb ik menig blokken van rozijntjes uit elkaar gekneden 😜) Hoewel mijn collega's mij anders deden geloven was het geen hogere wiskunde en leek het na een week al of ik er jaren rondliep! 😜 Ik at de hele dag door macadamia's, cashew's, pistaches en andere lekkere noten of gedroogde fruitsoorten, had grappige collega's die je dingen leren hoe het eigenlijk niet moet, werd door mijn oude, lieve en zorgzame vrouwelijke supervisor steevast met "hey darling" aangesproken en als de machine vroeg om noten of bananenchipjes werkte ik 15 minuten even hard zodat ik de volgende 45 minuten weer tijd had om te grappen en te dollen! 😂 Van mijn leven had ik nog nooit zo'n easy job als deze gehad, en dat tegen het salaris van een managersfunctie in Nederland! 😜 Ik was naar het schijnt ook een hartstikke goede kracht, al was het in mijn belevenis lastig om dat niet te zijn! 😜 Ik deed gewoon mijn ding, nam wel initiatief en hield mijn werkplekje altijd schoon. Andere uitzendkrachten werden niet opgeroepen als er weinig werk voorhanden was. Maar ik wel! Een lekker gevoel! 😄

Buiten het werk om leefde ik eerst het hostel leven. Lekker een potje biljarten na het avondeten en socialisen met Jan en alleman, maar ik maakte wel meer Latijns- Amerikaanse vrienden (want ja, soort zoekt soort! 😉) Hoewel ik het prima naar mijn zin had merkte ik dat ik bepaalde dingen ben ontgroeid (de leeftijd van backpackers ligt in Australië heel laag). Ik bedoel maar; iemand die denkt dat hij kan vliegen na een grote slok alcohol en daardoor zijn voet breekt door van het balkon te springen, een ander die op een ongewenst tijdstip (middernacht!) in mijn kamer (ofja, onze kamer van 12 😉) overgeeft of doodleuk begint te rommelen en zijn backpack reorganiseerd, het feit dat als je na 6-en wilde koken je eerst zelf alles moet afwassen voordat je aan de slag kon, een "gumtree" (eucalyptus boom) die naast het raam stond en werd omgetoverd tot "condomtree" en een muis die uit me schoen kwam gekropen.. Het is allemaal grappig naderhand, maar ik besef daardoor meer en te meer dat ik geen 20 meer ben! 😉

Om die redenen, en omdat ik op zoek was naar opportunities om meer geld te sparen, had ik daarom op de Australische marktplaats een advertentie geplaatst. In ruil voor gratis accommodatie dacht ik wel op een huis of huisdier te kunnen passen, of bij iemand het gazonnetje te kunnen grasmaaien! 😜 Deze zoektocht bracht me zoals altijd weer op leuke en interessante plekjes! 😉 Zo ging ik op werkbezoek bij een hartstikke lief Chinees vrouwtje die me maar al te graag in huis nam zodat ik op haar honden en katten kon passen, en die een beetje hulp nodig had in het huishouden. Geen slechte deal zou je zeggen. Ware het niet dat ze me in een hok wilde laten slapen waar ik mijn wasmachine zou plaatsen 😜, en waar ik geen kijkje kon nemen op de bovenverdieping omdat de ongedierteverdelgers net het huis hadden gedesinfecteerd vanwege een vlooienplaag (tjah wat wil je met tientallen katten en honden!) 😉 Uiteindelijk slaagde ik toch met ferve in mijn zoektocht, en werd ik opgenomen in een Russische familie. Het werd echter geen verwachte job als huiswaarnemer of dieren oppasser, maar het werd er één als babysit voor een kindje van 8! 😜 Voor een tweetal maanden leefde ik in het huis bij een Russische moeder en haar zoontje, en helpte ik de moeder door elke dag het kindje van school te halen. Ik kon het perfect combineren met mijn werk dus dat kwam goed uit! En zoals ik van iedere fase op mijn reis ontzettend veel leer, was dat in deze ook weer het geval! 😜 Ik bedoel maar; het is best leerzaam om te dealen met een kindje met ADHD, die "ademhalen" antwoordde bij de eerste vraag naar wat zijn hobby's zijn en mij na 5 minuten kennismaking al voor "sticky head (plekhoofd) durfde uit te maken! 😂 Nou dan weten jullie het wel! 😉

Maar met plezier (ik had mijn eigen kamer, gewenste nachtrust en alles!) en dadendrang (alles wat ik verdiende kon ik min of meer sparen!) ruilde ik mijn Nederlandse familie in voor een tijdelijke Russische (sorry daarvoor 😜). Zo ging ik ineens op familie uitje naar een kamelen boerderij, trakteerde ik mijn kleine broertje op Mac donalds, stond ik tussen de single moeders op de schoolplaats 😜 en ging ik naar de bioscoop om de Lion King te zien! 😉 In het weekend kon ik ook de auto meenemen, en zo was ik in de gelegenheid om heel wat te kunnen zien van de mooie omgeving buiten Brisbane. Regenwoud, watervallen, strand of een grot met gloeiwormen. Het was weer lekker! Ik ging er mooi op uit met mijn Argentijnse maten vanuit mijn hostel periode, en dan namen we de kleine bengel mee! 😜 De meest memorabele herinnering houden we aan het avontuur waarbij we een berg hebben beklommen met het manneke! 😜 We dachten dat we op een "normale hike" gingen maar af en toe ging het kaarsrecht omhoog en moesten we handen en voeten gebruiken. De kleine lieten we daardoor tussen 2-en in klimmen zodat we hem "mogelijk" konden helpen of opvangen. Terugkijkend denk ik dat het ONmogelijk was om nog wat uit te richten! 😜 En wellicht dat daardoor aan de start van de hike een bordje met "Alleen voor ervaren bergbeklimmers" was geplaatst! 😉 Maar ik denk dat we het aardig hadden gemanaged en de moeder wilde ook dat we hem niet meenamen op een saaie wandeling. En zo geschiedde! 😜 Het was soms stressen maar een geweldig avontuur! 😄

Ondertussen keek ik uit naar het weerzien met Patricia. Ze wilde graag een meditatie doen in Thailand en daarna zou ze zich bij mij aansluiten in Australië. Maar zover is het helaas niet gekomen. Nadat Patricia uit meditatie kwam had ze besloten om een punt te zetten achter onze relatie. Haar gevoelens voor mij waren veranderd en ze liep daar al langer meerond waarmee ik bekend was. Na een enorme kut periode ben ik inmiddels onwijs dankbaar voor al het moois wat we samen hebben gedeeld en heb ik de knop aardig weten om te zetten. Ik was het aan mijn stand verplicht, want na het overlijden van mama had ik aan mijzelf en haar beloofd om mijzelf gelukkig te maken. Pijn is één ding. Het is waar we allemaal mee hebben te maken in het leven. Maar lijden ben ik van overtuigd is een keuze en daar kunnen we allemaal iets aan doen. In de afgelopen periode heb ik mijzelf daarom onder de loep genomen en vragen gesteld als hoe ik wil zijn als persoon, waar ik plezier uithaal, hoe ik wil groeien en geven en dat soort dingen. Op basis daarvan heb ik mijzelf doelen gesteld (ik ben tot 16 stuks gekomen!) en ik leef ze dagelijks. Het klinkt allemaal wat zwaar maar ik voel mij hier ontzettend goed bij. Ik voel me weer een gelukkig mens!! Dat is wat telt! 😄

Iets wat heeft bijgedragen om de focus weer op mijzelf te leggen is mijn reis door Sri Lanka. Nadat Patricia het uitmaakte keek ik al snel met een schuin oog naar mijn bankrekening (en die zag er goed uit 😜) en maakte ik met mijn hart de beslissing om weer op reis te gaan! In iets meer dan 3 weken heb ik een route afgelegd langs de plaatsen Anuradhapura (een oude koningstad waar ik tempels heb bezocht), het standplaatsje Trincomalee (waar ik de omgeving had verkend met een motorbike en waar ik als enige toerist deelgenoot was van een ceremonie waar men de Goden vereerden in een Hindu tempel), Sigiriya (wat bekend is om zijn rotsen en mooie uitzichten), Kandy (een stad die op zijn kop stond vanwege de Perahera; een jaarlijkse Boeddhistische optocht die zeer zeker leuk was om mee te pikken, maar waar ik na de honderden dansers, drummers en olifanten, geen danser, drummer of olifant meer kon zien 😜), de mooie treinrit naar Ella (beschouwd als één van 's-werelds mooiste langs vele theeplantages en door heuvelachtige landschappen), Ella (waar ik heerlijk van de mooie natuur heb genoten), Het surfplaatsje Arugam Bay (ik verlengde mijn tijd keer op keer zo relaxt was het. Maar surfen? Ik kan er nog steeds niks van 😜) en Mirissa (wederom strand en waar ik nu ben voordat ik mijn vlucht pak en waar ik een uitstapje had gemaakt naar Galle; een Nederlandse nederzetting uit de koloniale tijd met een prachtig fort)

Het was een prima reisje maar ik had het deze keer wel heel rustig aangedaan! Ik merk dat ik ook niet meer alles hoef te zien, en dat ik het ook wel lekker vind om wat langer op één plek te blijven. De belangrijkste reis was dit keer ook het herontdekken van mijzelf. En dat was gelukt! 😄 Ik had veel mensen ontmoet en samengereisd, maar soms ook bewust mijn eigen tijd genomen. In de afgelopen periode heb ik waanzinnig veel geleerd over mijzelf en ik kijk er heel erg naar uit om nog meer te leren. Next: Thailand, waar ik even zal blijven en vanwaaruit ik de grens wil oversteken naar Myanmar! 😄

Tot het volgende reisverhaal 😘

Martijn

Foto’s

11 Reacties

  1. Adrie:
    19 augustus 2019
    Ik wil je laten weten dat ik de allerstoerste ZOON heb van iedereen !!!

    Ga door zo!
  2. Joop:
    19 augustus 2019
    De reactie van jouw pap zegt al genoeg Martijn ! Wat jij van jouw leven maakt is voor heel veel mensen jaloersmakend. En wie dan van dichtbij op jouw pad komt of vooral blijft, is niet altijd relevant. Geniet Vriend !
  3. Marjan:
    19 augustus 2019
    Haa broertje,
    Het leven is soms verdrietig, oneerlijk en onbegrijpelijk maar ik merk uit dit verhaal dat jij er sterker van geworden bent!😘
    Ik heb nog wel een mooie spreuk voor op je lijstje; “De zin van het leven is wat je er zelf van maakt, dus zorg dat elke dag telt!”🌟
    Dikke kus van je (enige echte) zus😘
  4. Jos en Mariëlla:
    19 augustus 2019
    Je bent een kanjer Martijn. Heel veel geluk xx
  5. Wil van Rooij:
    19 augustus 2019
    Mooi verhaal Martijn. Je vader is trots op je. En je zus heeft helemaal gelijk.
  6. Iris (Mars):
    19 augustus 2019
    Lieve achterbuurman. Dat blijf je gewoon hoor 😉 Wat schrijf jij toch mooi man. Behalve een avontuurlijke reis lijkt dit ook een spirituele reis geworden te zijn. Verdrietig wat je hebt meegemaakt maar de manier waarop je er mee om gaat en de kracht waarmee je voor uit kijkt zegt alles over jou mooi mens. Geniet van elke dag en van de kleine dingen maar zo te lezen versta je die kunst al. Liefs uit het Vegelse 😘
  7. Louis:
    19 augustus 2019
    Hallo Martijn, wat een verhaal, super mooi opgeschreven. Tja het leven is niet altijd even gemakkelijk, uiteindelijk kom je er sterker uit zoals je merkt. Geniet ervan, doen wij ook van je mooi opgeschreven ervaringen en mooie kleurrijke foto's. Gr. Louis
  8. Marthe:
    20 augustus 2019
    Mooie, verdrietige en grappige blog! Goede reis! Je bent nog steeds de coolste reiziger die ik tegen ben gekomen. Misschien zien we elkaar nog in Azië :)
  9. Danny & Petrie:
    20 augustus 2019
    Hoi Martijn, ik dacht laatst nog dat het tijd werd dat we weer wat van je hoorden. Jammer dat het over is met Patricia. En wat bijzonder wat je zegt over pijn en lijden. Dat vind ik precies zo, alleen heb ik het nooit zo bedacht en verwoord.
    Wat ben je toch een speciaal jong!
    Ik kijk uit naar je volgende verhalen en foto’s van je avonturen. Dikke X en knuffels
    Petrie
  10. Annie en Sjaak Verberne:
    20 augustus 2019
    Prachtig verhaal weer Martijn, met hoogte en dieptepunten! Maar zo zit het leven in elkaar, als je maar niet in de diepte blijft hangen...gelukkig heb jij daar geen last van!
    We wensen je nog veel hoogtepunten op je weg en hopen er, op papier, getuige van te zijn.....groet
  11. Petra Nabben:
    21 augustus 2019
    Hallo Martijn, Je vader heeft gelijk. Wat ben jij stoer. Toch weer doorgaan met teleurstellingen en natuurlijk ook de mooie momenten die jullie samen gehad hebben.Je bent een doorzetter. Respect. Ik lees je verhalen en reisbeschrijvingen met veel plezier. Jammer dat ik ze niet meer met Jan kan delen.Ik ga binnenkort een weekje naar Finland. Even niets en van de sauna genieten. Kijk al uit naar je volgende verhaal.