Vietnam, de tijd van mijn leven!

Hallo iedereen,

Leuk om te zien hoeveel mensen mij op de voet blijven volgen. Als blijk van vreugd kom ik daarom aan velen zijn wens tegemoet. Met ingang van per direct schrijf ik mijn verhaaltjes met alinea's! Ook nog bedankt voor alle felicitaties! Ik zal maar direct erbij vermelden: of ik volgend jaar wel mijn verjaardag thuis zal vieren is nog maar de vraag....;)

Het laatste verhaaltje was geëindigd in Cambodja! Vanuit Cambodja ben ik met de nachtbus veilig aangekomen in Ho chi minh city, Vietnam! Een nachtbus is overigens een heel aparte ervaring want dit is een bus met bedden, maar de bedden zijn wel van Aziatische formaat dus je ligt met opgetrokken knietjes:p Wat mij direct opviel is dat Vietnam een ontzettend nationalistisch land is. Je ziet overal communistisch propaganda en de rode communistische vlaggen. Maar al vanaf het begin in ho chi minh vind ik Vietnam een geweldig land! Ik heb de eerste dag eigenlijk alleen maar rondgeslenterd door de stad. Af en toe heb ik ergens gezeten aan de rand van de weg om enkel te genieten van al het verkeer! Er racen zoveel brommers voorbij, en ze toeteren continue. Het lijkt net een symfonie orkest! Van een zebrapad hebben ze overigens niet gehoord. Je moet gewoon de straat oversteken! In het begin wacht je nog keurig op een 'geschikt' moment met oversteken, maar je blijft maar wachten en wachten, en op een gegeven moment heb je in de gaten dat je gewoon de weg moet oversteken. De brommers scheuren toch wel langs je af! Ik ben die dag nog naar het oorlogsmuseum geweest waar tanks,vliegtuigen, kanonnen en ander artillerie is opgesteld. Ook stond ik ervan versteld hoeveel ik nog wist van de Vietnamoorlog. Savonds heb ik met een Fransman op een terrasje (gewoon enkele stoelen aan de wegzijde) wat gedronken op de backpackersstraat.

De volgende ochtend begon met een ware aflevering van Koefnoen. Ik ging namelijk mijn kleren ophalen bij de wasserij, maar in plaats van mijn eigen kleren, kreeg ik een 3delig kostuum en nette blousen aangereikt. Oké het was dan wel Chinees nieuwaar vandaag maar naar mijn idee was ik dan toch iets te overdressed. De Vietnamese oma van wie ik de kleren kreeg bleef echter maar 'you' 'you' zeggen en ik herhaalde keer op keer 'no it's not mine'. Er werden 2 mensen bijeengeroepen waaronder een oudere man, en ook die bleef maar zeggen (zeker een minuut lang) 'you' 'you'! Probeer dan maar eens uit te leggen aan 3 Vietnameesjes met het Engelse vocabulair van een pindanoot dat het toch echt niet jouw kleren zijn! Vervolgens ben ik met de Vietnamese oma naar de bovenverdieping(en) geweest en heb ik in wel 15 verschillende kamertjes naar mijn was gezocht. En eindelijk, ergens in een hoekje stond een zak met mijn kleren. De Vietnamese oma heeft daaropvolgend wel 100x 'momma sorry' 'momma sorry' gezegd;) 

Daarna ben ik met een excursie naar de Chu chi tunnels gegaan. In de tijd van de Vietnamoorlog gebruikte de Vietcong dit 200km tunnelstelstel, waarin zij zich telkens terugtrokken nadat ze de Amerikanen hadden aangevallen. Heel cool om door deze tunnels te kruipen en uitleg te krijgen over alle tegen de Amerikanen ingezette boobytraps. Vergeleken met mijn schildpad reisgenoten was ik als een haas zo vlug in de zeer krappe tunnels. Met mijn postuur en dadendrang zou ik een goede vietcongstrijder zijn geweest;) Ik heb ook nog geschoten met een mitrailleur. Maar dat was net zo snel voorbij als de beste periode uit me voetbalcarrière;) 

Die dag begon het belangrijkste feest voor de Vietnamezen, namelijk Chinees nieuwjaar. Volgens traditie wordt dit feest ingeluid met vuurwerk en drakendansen. In tegenstelling tot bij ons duurt nieuwjaar hier ook 11 dagen!:p De sfeer in elke stad was ook zo relaxt, want alle steden waren mooi aangekleed met bloemen en versiersels en elke avond waren er speciale markten of optredens. Het enige mindere was dat tijdens deze dagen alles wat duurder was. Naast vuurwerk en drakendansen zijn er nog meer leuke noemenswaardige tradities. De mensen maken hun huis dan 1x grondig schoon zodat het weer een jaar er tegenaan kan (papa, niet iedereen heeft een schoonmaaktik!), ze kopen nieuwe kleren, gaan in die dagen op familiebezoek en elke avond is het druk in de karaokebar:p Dit is super grappig om te zien..Ze zijn echt gek de Vietnameesjes:p).

De avond van oud en nieuw ben ik alleen de stad in gegaan en heb ik me tussen alle Vietnameesjes gemengd! In navolging van Lingo ben ik wederom op tv gekomen;) Als enige westerling was ik voor korte duur zichtbaar op een groot scherm! Het vuurwerk was ook gigantisch! Nog nooit had ik zo'n groot vuurwerk gezien! Wat ik wel heel opmerkelijk vond is dat de mensen elkaar geen nieuwjaar wensten. Niemand viel elkaar in de armen! Iedereen was gefixeerd op het vuurwerk!!

Het was met oud en nieuw nog best laat en gezellig geworden maar 3uur later ging mijn wekker alweer voor een mekong delta tour. Dit was een hele leuke dag maar het is niet aan te bevelen om met een houten kop in een klein gammel bootje over zijtakken van de mekong delta te varen;) De tour bestond uit diverse activiteiten. We hebben enkele kleine fabriekjes bezocht waaronder een honing- en een snoepjesfabriek, een traditionele zang/muziekvoorstelling bijgewoond en we hadden een fruitproeverij. Ik heb ook nog een grote slang om me nek gehad! Bij terugkomst heb ik de dag afgesloten op de backpackersstraat.

Vanuit ho chi minh city ben ik doorgereisd naar Mui ne, een heel relaxt strandplaatsje dat bekend staat als een goede kitesurf locatie. Dit is zo gaaf om te zien.. er zijn wel 60 kitesurfers actief! Het is dat ik hier maar 2 dagen blijf anders zou ik zeker een cursusje volgen. Ik heb die dag heerlijk gelambald aan het strand en in de avond ben ik met een Chinees meisje iets gaan eten en drinken. Dit was een heel interessante maar tevens raar afspraakje. Interessant: omdat we hebben gesproken over de cultuurverschillen tussen NL en China. (Ik ben me er maar weer eens bewust van geworden in wat voor een ontzettend vrij land wij leven!) Raar: omdat ze zomaar zonder te vragen eten van mijn bord afpakte met haar stokjes;)

De volgende dag heb ik weer heerlijk aan het strand gelegen! Ik wilde eigenlijk nog gaan sandboarden (met een matje van zandduinen afglijden) maar dat is er niet meer van gekomen. Ik denk dat ik ietwat vermoeidheid was van het reizen, ik weet het niet.. Maar ik heb al wel van andere reizigers gehoord dat in Peru een nog betere locatie is om dit te doen, dus het komt nog aan de orde;) Diezelfde avond leek het me wel leuk om eens iets geks te eten, en Mui ne is daarvoor de perfecte gelegenheid! Ze hebben langs de weg allemaal eetgelegenheden met aquariums. Als je dan iets besteld uit het aquarium wordt het vers bereid. Ze hebben van alles.. de meest gekke dingen! Schelpen, haaien, schildpadden, kikkers, slangen en veel vissen waarvan ik niet eens weet wat voor soort het is! Echter heb ik geen van deze gekozen want ik ging voor krokodil, en dit smaakte verrassend goed! Vietnamees eten is overigens geweldig!! Savonds heb ik met een Engelsman nog RKC-PSV gekeken maar dat is ook meteen de laatste keer geweest tijdens mijn reis;)

Vanuit Mui Ne ben ik naar de strandhoofdstad van Vietnam gegaan: Nha Trang. Hier heb ik weer verschillende nieuwe mensen ontmoet waarmee ik flink heb gefeest;) Vervolgens stond een 4daagse motorbike tour op de planning met Bon Easyrider (een Vietnamees). Deze motorbiketocht was helemaal waanzinnig!! Wat een heerlijk gevoel was dat zeg.. een gevoel van vrijheid! Ik ben op plaatsen gekomen waar ik anders nooit zou zijn geweest en ik heb zoveel leuke achtergrondinformatie gekregen over tal van zaken! Ik had ook wel duizenden foto's kunnen maken en ik kan een vol boekwerk schrijven over deze 4 dagen! We zijn oa gestopt bij een zijdefabriek, koffie- rubber, peper - en cacaoplantages en watervallen. We hebben gereden door kleine dorpjes, langs rijstvelden af en door schitterend berggebied. Kinderen al zwaaidende, olifanten die ons passeerden, koeien die de weg blokkeerden, de schitterende dorpjes en al het verkeerchaos van auto's, bussen en de velen motorbikes waar je je al toeterend langs af moet manoeuvreren! En dit is slechts een kleine impressie van hetgeen wat ik heb ervaren!! Het was zo ontzettend geweldig!!

Maar het hoogtepunt tijdens de tour was een homestay. Ik heb namelijk geslapen in 'jum village'. Dit was een klein dorpje met lokale bevolking waar alle honden,kippen,koeien gewoon over straat liepen en waar je wakker werd van de everzwijnen die onder je hut knorde:p Ik heb in dit dorpje gegeten bij een echtpaar van de M'gong bevolking in Vietnam (een etnische culturele minderheid) en met hun gesproken over hun cultuur en leefwijze. Bon fungeerde ook als tolk want die mensen konden geen Engels. Sterker nog ze kunnen niet eens lezen en schrijven. Heel indrukwekkende gesprekken! En deze mensen waren zo ontzettend gastvriendelijk. Om de haverklap werd er getoast en ging er een borrel bananenwijn in;) Op een gegeven moment toen ik ietwat aangeschoten raakte heb ik me ook gehuld in een traditioneel Vietnamees kostuum;) Voor hun geldt overigens ook hoe meer je eet hoe meer respect je toont. Ik had me buikje dan ook goed volgegeten! Het grappige was dat ik op een gegeven moment al aardig vol zat, maar die man die bleef maar eten op me bord leggen! Ik kon het eten ook niet weigeren want hij maakte keer op keer bidgebaartjes en hij staarde me dan heel indringend aan:p Hij deed me dan ook in veel opzicht aan Tante Fien denken, maar dan in de overtreffende trap! (Ter info voor degene die mijn tante Fien niet kennen.. Bij tante Fien ga je nooit met een lege maag weg, want ze zorgt altijd ontzettend goed voor iedereen!)

Na de motorbike tour was Hoi An mijn volgende bestemming. Om bij te komen van mijn nachtbusrit had ik de middag doorgebracht aan het zwembad. Savonds had ik Hoi an verkent en dit bleek een heel authentiek stadje te zijn waar je het echte Vietnam nog kunt ervaren. Super cool! Uiteindelijk was ik beland in de Volcano bar met verschillende mensen van mijn hostel. Hier kon je tussen 10pm en 2pm voor omgerekend 1,75 euro continue je glas laten bijvullen (bier, mix,alles..) Misschien moeten we het er eens met Johnnie W over hebben om een avondje te Volcano'en in plaats van alles te geven! Want wat een dolle boel was dit zeg!;) 

De dag erna ben ik weer verder gegaan (misschien maar beter ook:p) naar Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Het was even wennen om na 2 maanden teenslippers te hebben gedragen weer schoenen aan te trekken en een spijkerbroek, want het was hier zo'n 10 a 15 graden! Brr ! De nachtbusrit was ook een vervelende omdat ik het vanaf nu zonder mijn iPhone moet doen. Ik denk dat mijn iPhone tijdens mijn slaap uit mijn broekzak is gevallen (mijn lippenbalsum uit dezelfde zak lag namelijk op de grond) en iemand hem vlug heeft meegenomen. Ik heb alles nog afgezocht en met iemand anders zijn telefoon naar de mijne gebeld, maar helaas geen spoor te bekennen! Ff balen.. en dan ben ik de benderovers in Zuid-Amerika nog niet eens tegengekomen! ;) Maarja ik heb mijn paspoort en pinpassen nog dus ik hoef bij lange na nog niet naar huis! :) Ik denk ook niet dat ik nog een nieuwe telefoon aanschaf voor de rest van het jaar :p >In Hanoi had ik meteen een relaxt Nederlands meisje ontmoet. Smiddags zijn we de stad in geweest en savonds hebben we met veel mensen van het hostel deelgenomen aan een pubquiz met aansluitend een pubcrawl ! Klokslag 12 uur was mijn verjaardag dus dit was perfect op elkaar afgestemd;) Ik weet niet hoelaat het precies is geworden maar de politie sloot in ieder geval de discotheek:p De dag erop moest ik er alweer vroeg uit voor mijn Halong bay excursie. Ik stapte de minivan in en er waren veel mensen die ik de avond ervoor had gesproken! Het eerste wat trouwens werd gezegd was: 'Dude, I saw you dancing last night!' Jullie weten dan denk ik wel genoeg over mijn toestand de avond ervoor!;) 

Maargoed, Halong bay.. het pareltje van Vietnam! Wat is dit mooi zeg!! Het staat ook op de Werelderfgoedlijst. Je vaart met de boot langs zo'n 4000 of meer eilandjes af die spectaculair rijzen uit de oceaan! Heel vet! We zijn ook in een mooie grot geweest. In de avond werd onze boot 'de halong party boot' geankerd in de baai en hebben we er een super gezellige avond van gemaakt met oa bierspelletjes! Ik kon me geen betere verjaardag voorstellen en deze zal ik dan ook nooit vergeten!!! Het was zo ontzettend bijzonder vanwege het landschap en zo ontzettend gaaf vanwege alle mensen die ik heb ontmoet!! We hadden echt een gezellig clubje, heel tof! Maar het mindere aan reizen is dat als je toffe mensen ontmoet je ook weer op een gegeven moment afscheid moet nemen. En het vervelende voor mij was dat bijna iedereen nog een extra dag en nacht op de partyboot had, maar dat ik niet kon blijven, omdat ik al een treinticket had geboekt voor diezelfde avond! Het was eigenlijk de eerste keer dat ik het afscheid nemen zo klote vond! Maar ik ga zeker nog een paar mensen ontmoeten in het verdere verloop van mijn reis!! 

Die avond had ik iets gegeten met het Nederlands meisje van eerder (kwam haar toevallig tegen) en ben ik met de nachttrein naar Sapa gegaan. Maar eerst moest ik met de taxi van het hostel naar het treinstation. Ik heb verteld over alle brommers in Ho chi minh maar in Hanoi is het nog een tikkeltje erger. Je kunt het vergelijken met een bijenzwerm, zoveel brommers op elkaar! Dat kan natuurlijk niet altijd goed gaan. En laat ik het nou net meemaken dat er een brommer vol op de taxi knalt terwijl je erin zit!! Ik verschoot er behoorlijk van maar gelukkig was iedereen ongedeerd. De brommerbestuurder die op ons knalde stapte vlug weer op zijn brommer en ging er vandoor! Dit is schijnbaar heel gebruikelijk want de politie helpt toch niet! Nou je had de taxi chauffeur moeten zien.. wat was hij boos zeg! :p Er zat ook een behoorlijke deuk in zijn taxi :p 

Vroeg in de volgende avond was ik aangekomen in Sapa. Sapa is een dorpje in de bergen en in de bergen rondom Sapa leven verschillende bergvolkeren. Vanuit Hanoi kun je verschillende trekkingen boeken inclusief een homestay bij locals. Ik had echter gehoord dat je dan met een groep van circa 20 mensen bent en dat de homestay ook redelijk in luxe is. Hier had ik weinig zin in! Ik ben gewoon op de bonnefooi naar Sapa gegaan! Ik wilde er een echt avontuur van maken en dit heb ik ook gekregen!! Ik ontmoette op een gegeven moment een vrouwtje en ik ben 2 dagen met haar op pad gegaan. Ik had totaal geen idee van waar ik zou belanden met haar! Wat ik ook heel fijn vond is dat ik nu zeker wist dat mijn geld goed terecht zou komen bij de mensen die het echt nodig hebben!! Het was overigens heel koud en mistig. Je kon dan ook weinig zien van de mooie uitzichten en de rijstvelden waar Sapa bekend om staat. Vooral de eerste dag was de zichtbaarheid heel slecht. Maar eerlijk gezegd kon me dit niets schelen. Door de slechtere weersomstandigheden hebben zoveel toeristen Sapa links laten liggen. Ik heb in 2 dagen tijd ook geen enkele toerist ontmoet en dat was nou net hetgeen waarnaar ik op zoek was!! Ik was alleen met 'mama Chu'... Geweldig toch!! Mama Chu heeft me rondgeleid langs verschillende bergvolkeren en voorgesteld aan haar familie. Ik heb overnacht in haar 'huisje' waarin ze ook meerdere keren heerlijk voor me had gekookt! Deze homestay was nog primitiever dan de eerdere! Ik kan me haast niet voorstellen hoe de mensen daar kunnen leven. Het was dan ook een hele bijzondere ervaring!! 

Er komt helaas nu een eind aan mijn Vietnam avontuur!! Maar Vietnam.. Wat een prachtig land! Het zal me zeker bijblijven. Met name beide homestays, die hebben toch wel het meeste indruk op me gemaakt. Ik bedoel maar, mama Chu heeft nog nooit in haar leven een zee gezien! Iets heel vanzelfsprekends toch zou je zeggen? En we zaten de hele tijd rondom een kampvuurtje omdat er geen verwarming is die je eventjes omhoog kan zetten! Of die mensen van de andere homestay. Die werken dus elke dag kei hard op het platteland om in hun eigen levensbehoefte te kunnen voorzien, en ze moeten dit doen tot ver na de door ons zo bekritiseerde pensioengerechtigde leeftijd! Wat hebben wij het dan toch goed in Nederland! Ik raakte ook enigszins in verlegenheid als ik over mijn reisplan praatte. Het zet je toch wel aan het denken. Ik had in de afgelopen periode sowieso al veel nagedacht over van alles en nog wat want het was alweer 2 jaar geleden dat mama is overleden. Maar wat een wezenlijk verschil in hoe ik er toentertijd mee om ging en vandaag de dag. Ik heb een hele slechte periode gekend en daar kwam ook nog eens mijn ontslag bij, maar ik merk aan me dat ik die periode achter me heb gelaten. Deze reis draagt daar ook aan bij, een nieuwe start! Ik ben dan ook oprecht dankbaar dat ik deze reis kan maken. Ik ben ook weer helemaal gelukkig en ik merk het tijdens mijn reis. Ik sta weer ontzettend positief in het leven en daardoor reageren anderen ook positief op mij! 

Nu ga ik op naar Laos waar het gelukkig weer zo'n 25 a 30 graden zal zijn! Ik heb veel verschrikkelijke verhalen gehoord over de route die ik moet gaan afleggen maar zelfs daar kijk ik naar uit! Het zal vast weer een heel avontuur gaan worden!!! In Laos heb ik ook afgesproken met 2 Canadese meiden die ik op de party boot had ontmoet, en waar ik dan een periode mee ga reizen! 

Maak jullie dus vooral geen zorgen om mij. Ik heb de tijd van me leven !! :)

Zoals gebruikelijk is er ook weer een nieuw album met foto's toegevoegd!!

Groetjes en het beste allemaal!!

Martijn