Samba in Brasil and the WORLD CUP!!

Hoi iedereen,

Mijn eerste verhaaltje uit Zuid Amerika en ik ben de vooraf bevreesde bandito's nog niet tegen gekomen. Sterker nog ik voel mij volledig veilig en fantastisch in Brazil!!! Maar ik had eigenlijk ook niets anders verwacht.... Pelé, Romario, Ronaldo, Ronaldinho, Kaka, Neymar... Vlassak. Het is in de sterren geschreven! De belevenis van het WK is schitterend en al even zo de Braziliaanse cultuur. Brazilianen zijn zulke levensgenieters pur sang! Ze houden van voetbal, vrienden en familie (hoe is het eigenlijk met de mijne want ik heb ze al in geen tijden meer gezien :p) lekker eten, feesten en muziek (samba!!). En laat ik daar nou toevallig ook van houden!! :) Je kunt hun cultuur ook totaal niet vergelijken met de onze. Neem bijvoorbeeld de wijze waarop ze een feestje bouwen. Ze feesten er dagelijks op los, en niet in de kroeg, nee iedereen staat buiten op straat! En waar wij een zuipcultuur hebben en niet verder komen dan onze handjes in de lucht... Daar dansen de Brazilianen er op los :p Of neem nou de wijze waarop men omgaat met elkaar. Ik heb bij een Braziliaanse familie geslapen en daar ervaarde ik hoe verbonden een Braziliaans huishouden is. De familie was ontzettend close met elkaar. Het 5 jarig kindje dat er rondliep had een (in mijn opzicht) zware vorm van ADHD, en in Nederland zou men hem allang naar de dokter sturen. Maar in Brazilië denken ze er anders over. De vader vertelde mij: 'We laten onze zoon lekker spelen en doen, want als ik er iets van zeg ontneem ik hem alleen maar zijn plezier.... Hij is harstikke druk maar doet toch niemand kwaad!'. De hele dag door gaven ze elkaar ook knuffels en complimenten. Je ziet het beeld ook terug op straat waar stelletjes elkaar aflebberen en waar je mensen elkaar ziet omhelzen. Maar ook in mijn geval, ik vroeg zo eens de weg aan een Braziliaanse chick, en nadat ze het hele stuk met mij mee had gelopen wilde ik haar bedanken door de hand te schudden. Maar toen gaf ze mij een dikke knuffel en een kus in mijn nek. Enkele dagen nadien overkwam mij dit weer, toen een al net zo knappe Braziliaanse schone met mij meeliep, mij aan mijn handje meesleurde en een flinke omhelzing en een kus op me wang gaf. Ja de Braziliaanse dames zijn echt veel extraverter en uitbundiger maar mij hoor je niet klagen.. Ik mag dat wel ;) 

Maar mijn avontuur begon allemaal in Sao Paolo van waaruit ik een nachtbus had genomen richting Rioooooo de Janeiroooo! Het is misschien wel de meest spectaculaire stad die ik heb gezien. Geweldig!! Ik ben verliefd geworden op deze stad. Het heeft een mooi oud centrum, vele fantastische uitzichten, schitterende stranden en een ontzettend bruisend uitgaansleven met zijn samba!!! Ik heb er 4 dagen doorgebracht en dat zijn er eigenlijk te weinig. Desalniettemin heb ik veel van de stad gezien. Natuurlijk heb ik tijd gespendeerd aan de Copa Cabana en Ipanema. Hier had ik sinds lange tijd weer eens een balletje getrapt en heb ik mij continue vergaapt aan het vrouwelijk schoon in stringbikini's ;) Op Ipanema verbleef overigens het Nederlands elftal en bij terugkomst van hun training had ik ze nog gespot! Het was echter zo zwaar beveiligd dat je amper tot de spelers kon geraken. Maar na een wandeling over het strand kwam ik toevallig terug bij het hotel, en toen stond Louiske ineens voor bij de ingang! Harstikke toffe vent trouwens! Verder ben ik nog naar verschillende uitkijkpunten geweest waaronder Christo Redentor. Dit is het beroemde standbeeld van Jezus Christus dat met gespreide armen over de stad uitkijkt. Het is 1 van de 7 wereldwonderen en op tv heb ik al zo vaak shots van dit beeld gezien. Ik had zo'n lekker gevoel om hier nu zelf te mogen staan!! Ik was trouwens omhoog gelopen via een 'veilige' favela. Eigenlijk iedere toerist gaat met een treintje omhoog, maar ik loop wel vaker uit de pas en het leek me leuk (en stukke goedkoper) om naar boven te lopen door de favela. Al lopende in de favela kreeg ik echter een apart gevoel. Ik voelde me niet onveilig maar toch.. Ik had daarom maar iemand geregeld die mij met zijn motor naar boven heeft gebracht :p

Na deze top dagen in Rio had ik wederom een lange busrit voor de boeg. Het duurde dit keer zo'n 30,5 uur, maar ik heb voortaan totaal geen moeite meer met dergelijke ritten. Deze keer ging de tijd zelfs heel snel. Ik had namelijk het meerendeel van de rit geslapen doordat ik nog onder invloed was van de Caipirinha's (de nationale cocktail van Brazilië) van de nacht ervoor :p Ik wou eigenlijk niet meer op stap gaan met de lange busrit op komst, maar ach, verschillende mensen van mijn hostel gingen en het was mijn laatste avond in Rio :p En in de discotheek was het ook 2 uur lang gratis Caipirinha's drinken. Ik had overigens maar enkele Caipirinha's gehad maar daar heb je al meer dan genoeg aan. Het is net een sluipmoordenaar. Je voelt er niets van, en dan na 2 of 3 cocktails komt de man met de hamer langs. De samba gaat dan ook ineens vanzelf bij mij. Alleen mijn voet -en heupwerk laat soms wat te wensen over vergeleken met de locals ! ;)

De volgende dag was ik in Salvador aangekomen. Helaas was ik iets later dan gepland gearriveerd en heb ik een gedeelte van de openingswedstrijd van Brazilie moeten missen. Er reden ook geen bussen meer, maar gelukkig kreeg ik een lift van een aardig meisje. Zodoende heb ik de 2e helft nog kunnen zien. Geert en Koen (voetballen beiden bij Dommelen) die in mijn zelfde hostel verbleven, waren al ergens in de stad. Om die reden was ik met enkele relaxte Engelsen die ik ontmoette op pad gegaan. We hadden ons tussen het feestgedruis van de Brazilianen gemengd, en dit was echt gaaf! Het was heel druk in de straten en overal keken mensen op kleine tv's naar de wedstrijd. Bij iedere goal van Brazilië hoorde je een orkaan aan geluid en sprongen de mensen in elkaars armen! Ik durfde het niet aan om mijn camera mee te nemen (verschillende mensen waren ook gezakrold en ze trokken zelfs de ketting van iemands zijn nek) en dus heb ik geen foto's van dit grootse feest. Maar geloof mij Brazilianen zijn voetbalminded, ze zijn zo ontzettend passioneel en ze worden compleet gek! (De Colombianen en Algerijnen kunnen er ook wat van). Maar ik ken maar 1 volk dat de Brazilianen bijna in hun beleving evenaart en dat zijn wij! ;)

En ik kan het weten want de dag daarna was ik er getuige van! Om 8 uur sochtends hadden we ontbeten en ben ik met Geert en Koen in alle vroegte naar het Oranjeplein gegaan. In het begin was het nog rustig, maar tegen een uur of 10 was het plein aardig gevuld en barstte het oranje feest los. De Brazilianen wisten niet wat ze meemaakten, en zagen dat de samba plaats maakte voor de polonaise! Op het Oranjeplein had ik per toeval mijn ex trainer nog gezien, met wie ik kort over de 'voortreffelijke' prestaties van het Valkenswaards vaandelteam heb gesproken ;) Maar wat een geweldig feest was het. En na het feest op het Oranjeplein gingen we achter de oranje karavaan in een parade naar het stadion. Toen nog niet wetende wat een avond ons te wachten stond. Ongelooflijk!! Na de wedstrijd konden we amper bevatten dat we Spanje hadden verslagen met 5-1. De sfeer in het stadion was ook fantastisch. Spanje was totaal niet populair en met name Diego Costa had het zwaar, die werd bij ieder balcontact uitgejoeld voor Diablo (de duivel). Het hele stadion was ook op hand van oranje. Geweldig gevoel was dat. Ik was zo trots!! De wave werd ingezet en bij iedere pass van oranje ging het ole ole door het stadion. Na afloop van de wedstrijd kwamen we weer samen en we bleven maar zeggen tegen elkaar dat we aanwezig zijn geweest bij een historische wedstrijd. Hier hebben we het over 30 jaar nog over!! 5-1 wow !! Helaas een kleine afknapper. Na afloop was er geen groots feest, mede ook door de regen. Maar desalniettemin ging ik met een heerlijk gevoel naar bed!

De volgende ochtend begon ook al goed. Ik begroette in het hostel een Spanjaard met 'good morning' en kreeg meteen 'puta madre' om mijn oren. De dag kon niet beter beginnen :) Daarna ben ik met Geert en Koen naar het vliegveld gegaan en ben ik alleen verder gevlogen richting Belo Horizonte. Omdat ik spontaan het plan had om Spanje-Nederland bij te wonen, had ik mijn eerder opgesteld plan moeten wijzigen. Ik had daardoor het probleem dat ik geen slaapplek had in Belo Horizonte. De prijzen waren namelijk belachelijk duur. Maar als echte backpacker weet ik voortaan met elke onvoorziene situatie om te gaan. Ik heb dit opgelost door 2 dagen op het vliegveld door te brengen, en met name mijn tijd te te spenderen in de Funzone van Fifa. Ik voelde mij in deze situatie een beetje als Tom Hanks in de film 'The Terminal', waarin hij voor een lange periode op het vliegveld moest wonen. Na 2 dagen kende ik het vliegveld ook op mijn duimpje, want ik maakte geregeld een wandeling. Maar in feite was het perfect en ik had er eigenlijk alles wat mijn hartje wensen kon. Oké, ik sliep dan wel op houten pallets met een licht matrasje. Maar het was er warm, ik had er wifi, ik kon mijn electronica opladen, er waren genoeg eetgelegenheden, de sanitaire voorzieningen waren goed en de sfeer was ook nog eens opperbest. Met fans van over de hele wereld keek ik alle wedstrijden live op een groot tv scherm, waren er tafelvoetbaltafels en je kon er zelfs PlayStationen!

In backpackstijl heb ik dus een speciaal moment opgeluisterd, want het was mijn 6 maanden jubileum reizen! 'Time flies when you're having fun!' Ik denk dat velen van jullie niet eens in de gaten hebben dat ik al meer dan een half jaar weg ben!! Op internet valt overigens uit onderzoeken onder backpackers te lezen dat het gros van de backpackers na 6 maanden reizen naar huis wil. En het deel wat langer reist zingt meer hun tijd uit, omdat ze nog maar enkele maanden te gaan hebben. Geldt dit ook voor mij?? Nee! Totaal niet zelfs. Ik ben het reizen nog lang niet beu. Heb ik op een gegeven moment niet alles gezien?? Nee! Hoe meer dat ik reis, hoe meer mensen ik spreek met fantastische verhalen, hoe meer ik juist hoor over nieuwe plaatsen, en des te liever wil ik die plaatsen gaan ontdekken!! Het ziet er naar uit dat ik de 'travel bug' te pakken heb..... Reizen is zoooo verslavend! Heb ik ondertussen al mijn levensplan uitgewerkt? Nee ook nog niet! Ik kom nog steeds niet verder dan 'Wat is het toch geweldig met waar ik mee bezig ben!' en 'Wow kijk al die siliconen konten hier op de Copa Cabana! :p'

Na mijn jubileum ben ik naar Ouro Preto gegaan. Hier sliep ik in een hostel, maar eigenlijk sliep ik min of meer bij een echte Braziliaanse familie. Vanaf het eerste moment voelde ik mij er thuis. Ik werd zo hartelijk ontvangen door 'Pappa' en 'Mamma'. Ze vonden het fantastisch om eindelijk 'Martin' te ontmoeten die al zo lang van te voren had geboekt, en daardoor de cheapest price ever had ;) Geweldig om mijn dagen met deze familie door te brengen. Ik heb er zo ontzettend veel van geleerd. Ouro Preto was ook een geweldige stad om te zien. Het is een Unesco World-heritage stad en dat was er ook aan af te zien. Ik ben totaal geen cultuurbarbaar, maar zelfs ik vond het fantastisch om in deze historische stad uit de 17e eeuw rond te lopen. Ik heb nog nooit zoveel kerken in 1 stadje gezien, en elk huisje en weggetje zag er schitterend uit en de ligging van de stad in de heuvels maakte het charismatisch... Prachtig!

Vanuit Ouro Preto ben ik ook even op en neer geweest voor de wedstrijd van België-Algerije, en ook dit was helemaal top. Voor de wedstrijd had ik afgesproken met een Belg die ik in Rio had ontmoet, en hadden we ons gemengd in het feestgedruis bij het stadion. Vooral de Algerijnen waren hartstikke gek. De wedstrijd was ook leuk om mee te maken. Er was veel ambiance in het stadion en met een 2-1 overwinning van België kon ik (gehuld in mijn Belgisch shirtje) tevreden zijn ;) Ik ben tijdens dit WK overigens al verschillende keren geïnterviewd (de Peruaanse tv bijvoorbeeld). Maar deze dag bij een interview voor de Algerijnse televisie werd de cameraman ineens heel boos op mij. Ik dronk namelijk van mijn blikje alcohol en dat is uit den boze voor de Algerijnse tv ;) 

Na Ouro Preto ben ik met de nachtbus verder gegaan naar Sao Paulo.
Sao Paulo is de grootste stad van Brazilië. Naar mijn mening een niet hele mooie stad, maar ik verblijf hier ook alleen om de wedstrijd van Nederland-Chili bij te wonen. Desalniettemin kun je in Sao Paulo genoeg dingen doen en heb ik de stad ook al aardig verkend. Zo ben ik naar het Museu do Futebol (voetbalmuseum) geweest wat heel erg leuk was, heb ik verschillende wedstrijden gezien op het Fifa fanfest (hier worden wedstrijden op groot scherm uitgezonden) en ben ik met 2 Belgen naar tal van leuke plekken in de stad gegaan. Het uitgaan is hier overigens spectaculair. Veel barretjes, grote discotheken, en overal is weer volop samba en drinken en feesten mensen op de straten. Zoals jullie kunnen lezen..... Ook in Zuid-Amerika gaat het mij goed af! Ik vermaak me nog steeds UITSTEKEND!!!

Iedereen het beste daar en tot het volgende verslag :)

Zie de foto's onder het album 'Samba in Brasil!'

Groeten,

Martijn