Weer op pad!!! Mendoza, kennismaking met Chili en Paaseiland!!

Hoi allemaal,

Na mijn tijd in Buenos Aires ben ik weer alleen op pad gegaan. Alhoewel alleen. 
Ik heb een 80% van mijn reis weer met andere reizigers gedeeld. Ik las laatst nog enkele oude reisverslagen, en ik herinner mij nog hoe zenuwachtig ik was daags voor mijn reis. Leuk om die periode van toen te vergelijken met nu. Voortaan weet ik wel beter. Veel mensen in mijn omgeving (daar bedoel ik jullie mee!) zeiden ook: 'Is alleen niet maar alleen?' Maar nee dus. Ook jullie hadden het mis. Natuurlijk, soms ben ik wel in mijn uppie. Niet alles aan solo reizen is koek en ei. Maar in feite ben je nooit 'alleen'. Ik klamp mij vast aan het gegeven dat er altijd wel iemand anders is op deze aardbol die hetzelfde gevoel als mij ervaart! Of ik kijk een keer naar boven en dan weet ik dat er iemand met mij meereist. Maar het fijne aan alleen reizen is dat ik niet gebonden ben aan iemand in de zin van een reisroute. Ik ga naar de bestemmingen die ik wil zien, en ik doe alleen maar dingen waar ik zin in heb! Dat gevoel dat ik hierdoor heb is onbeschrijflijk. Iedereen heeft verschillende dromen, en als je geen moeite doet om je droom na te jagen dan mis je de reden van het bestaan. Nou de mijne die is dit jaar maximaal uitgekomen.. Namelijk door volledig vrij zijn!!!! Zowel fysiek als sinds lange tijd weer in mijn hoofd!! Het leven is zo voorbij mensen. Dus live your dream! Doe er je voordeel mee :)

Nu weer de focus op mijn belevenissen. Ik heb mij weer zo ontzettend goed vermaakt de afgelopen weken. Damn wat hou ik van de ontspannende Zuid-Amerikaanse cultuur. De vriendelijkheid van de mensen, overal muziek... Het is ronduit fantastisch!! Vanuit Buenos Aires had ik een 15-uur durende busrit naar Mendoza. In de bus zat ik naast een Argentijn die ook een beetje Engels sprak. Zodoende kon ik mijn 'Spanglish' oefenen. Het was ook een hele relaxte gast die mij zelfs naar mijn hostel heeft gebracht. Eenmaal aangekomen in het hostel had ik mij voor diezelfde avond ingeschreven voor een BBQ feest. Er is namelijk geen gemakkelijkere manier om vrienden te maken! Ik weet alleen niet alles meer van de avond, want het was voor een half uur lang gratis tequilla's drinken ;)
Bijgekomen van deze avond heb ik met verschillende mensen nog een tour gedaan, met waar Mendoza bekend omstaat: een wijnproeverij! Mendoza is namelijk de belangrijkste wijnstreek van het land. Maar liefst 70% van de wijnbouwgrond in Argentinie bevindt zich er. We zijn naar verschillende wijngaarden en een olijvenfabriek gegaan, en we kwamen redelijk teut terug door de verschillende wijnproeverijen ;)

Na mijn dagen in Mendoza ben ik naar Santiago gegaan, en om hier te geraken moet je dwars door de Andes heenrijden. Deze route ernaar toe was van ongekende schoonheid!! Het was fantastisch! Er waren zoveel haarspeld bochten en je had de meest geweldige uitzichten! De grensovergang leek met de besneeuwde bergtoppen op de achtergrond ook net op een ski resort. Ik had overigens zo'n geluk dat deze crossing open was, want in deze tijd van het jaar heeft het gebied te kampen met vele sneeuwvallen. In Santiago heb ik 4 dagen verbleven bij Eduardo en Javiera, mijn Chileense vrienden die ik in Vietnam had ontmoet. Het was zo leuk om ze weer te zien. En dit keer in hun leefomgeving! Overdag moesten ze beiden gewoon werken, en was ik dus in de gelegenheid om de stad te verkennen. Wel ben ik een enkele keer met Eduardo naar het waterskiën geweest. Hij beoefend deze sport al enige tijd en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Ik mocht dus mee in het speedbootje, en het was ook nog eens gaaf om te zien! 

Verder zijn we een keer uiteten geweest. Volgens Zuid-Amerikaans gebruiken was er natuurlijk live muziek aanwezig. Op een gegeven moment vroeg de leadzanger of er buitenlanders in de zaal aanwezig waren. Waaropvolgend ik als enige mijn vinger op stak. Toen hij mij vroeg waar ik vandaan kwam, en ik daarop 'HOLANDA' antwoordde, galmde er een geroezemoes door het restaurant. Ze zijn de verliespartij van het WK namelijk nog niet vergeten ;) Een dergelijke mogelijkheid laat ik natuurlijk niet aan mij voorbij gaan. Ik dacht: 'Ik zal ze het er iets nadrukkelijker inwrijven.' Dus ik riep luidkeels 'AMIGOS' door de zaal, en ik stak met mijn ene hand 2 vingers in de lucht en met de andere maakte ik een 0! ;) Gelukkig konden alle Chilenen het wel appreciëren, en de zanger riep iedereen vervolgens op om deze 'gringo' (buitenlander) eens te laten zien hoe men in Chili danst! 

Een ander leuk iets was een etentje met Javiera's kant van de familie. Ze organiseren dit overigens ook wekelijks voor Eduardo's kant. Ouders, broers, zussen en hun partners zijn dan allemaal aanwezig. Familie is heel, heel, heeeeeeel belangrijk in Zuid-Amerika. Bij ons natuurlijk ook, maar wij uitten het doorgaans toch op een andere manier. Het was ontzettend leuk om dit te ervaren, en ik heb heel veel geleerd over de Chileense cultuur. Soms schakelde men op de Spaanse taal over, en dan was het wel lastig voor mij om alles goed te volgen. Wat dat betreft moet ik nog iets meer oefenen! Maar geen schande. Klaarblijkelijk hebben Spanjaarden zelfs moeite met het verstaan van Chilenen! Ze spreken namelijk zo ontzettend snel, en ze slikken de helft van de woorden in. Het lijkt wat dat betreft wel op de kantine van Valkenswaard op een zondagavond ;) 

Na deze gezellige dagen met mijn Chileense vrienden stond een wel heel erg exclusief en speciaal tripje op de planning! Ik had het vliegtuig genomen naar het meest geïsoleerde eiland ter wereld: Paaseiland!!! Deze plek ligt midden in de Stille Oceaan, en vanuit Santiago is het zo'n 6 uur vliegen. Het behoort overigens wel toe aan Chili. Een uitstapje naar Paaseiland is verre van goedkoop. Ik had daarom ook flink getwijfeld of ik hierheen zou gaan. Maar vooraf dat ik op reis ging, had ik met mijzelf afgesproken dat ik achteraf nergens spijt van wil hebben. De kans is ook heel klein, dat ik in de toekomst ooit nog in de mogelijk ben om naar deze plaats te gaan. Liever dan iets eerder naar huis! Ons oma is dus ook blij met dit tripje geweest ;) En ik ben zo waanzinnig blij dat ik de beslissing heb genomen om naar deze bijzondere plek te gaan. Het was GEWELDIG!!! Wederom een hoogtepunt van mijn al fantastische reis. Het hele eiland is één grote culturele bezienswaardigheid en één mysterie. Er gaan zoveel verschillende theorieën de ronde over hoe dat inwoners op deze plek terecht zijn gekomen, waarom dat de beelden zijn gemaakt en hoe dat ze zijn getransporteerd. Niemand weet het!! En met dat gevoel liep ik ook rond op het eiland. Ik was zo enthousiast toen ik de beelden zag, en er zijn veel vreemde dingen gaande. Zo is er een magische steen, en als je daar een kompas oplegt dan raakt het helemaal van slag. Of er is ook een bepaald gebied. En als je daar bergopwaarts rijdt en je zet je auto op de handrem, dan rijdt je auto alsnog zachtjes omhoog! Zo bizar!!! Het is by far de meest mysterieuze plek die ik heb bezocht tot dusver, en ik heb het mooi zelf mogen meemaken :)

Bij aankomst had ik ook direct zo'n heerlijk gevoel. Het eiland heeft maar één landingsbaan en er zijn geen schreeuwende mensen bij de arrival hal. Het typische eiland sfeertje! De locals zijn ook ontzettend vriendelijk en barsten van de leuke verhalen. Ze spreken wel met een hele zware toon, waardoor ik soms mijn lach moest inhouden! ;) Maargoed. Ik had mij snel ingecheckt, en daarna heb ik het dorpje en zijn omgeving verkend. De eerste Moai's (beelden) had ik in de buurt van het dorp gespot! 

De volgende dag heb ik een hike gemaakt naar de uitgedoofde vulkaankrater Rano Kau. Het was schitterend om te zien. Ook de hike en het uitzicht over het eiland was grandioos. Ik had een goede eerste indruk gekregen van de natuur op het eiland. Nooit geweten dat Paaseiland buiten de stenen om zoveel meer te bieden had. Het landschap is zo groen en heuvelachtig... Geweldig! Bij terugkomst van deze mooie dag vernam ik dat er in Santiago een aardbeving met 6,4 op de schaal van Richter was geweest. Het begon ook ineens hard te stormen, en mensen waren bang voor een mogelijk tsunami. Gelukkig werd via het nieuwskanaal de mogelijkheid hierop al snel uitgesloten. 

De dagen daarop had ik een scootertje gehuurd. Ik kreeg spontaan fijne flashbacks van mijn Aziatische tijd! Het was heerlijk om het eiland zo te verkennen. Ik had ook in het begin van de dag een Italiaan ontmoet, en met hem was ik gestopt om een hike te doen naar Terevaka, met 507 meter de hoogste vulkaan van het eiland. Na een korte tijd wandelen kwamen we echter op een vreemd pad uit. Het was niet bepaald een trail meer te noemen. De map die ik bij had gaf daarentegen aan dat we goed zaten. De Italiaan vond het wel welletjes en maakte rechtsomkeer. Maar ik? Ik ben doorgegaan!! Mijn map gaf nadrukkelijk aan dat het 'die kant' op was, en ik heb al zoveel eenzelfde situaties meegemaakt dat ik volledig op mijn informatie vertrouw. En wat was nou het ergste dat er kon gebeuren? Zo erg is het niet om eventueel een uur voor jan met de korte achternaam te lopen. Maar uiteindelijk werd ik beloond. Ik kwam aan bij de vulkaan en ik had zo'n prachtig uitzicht over het vulkaan landschap en heel het eiland. Ik had zo'n voldaan gevoel toen ik van mijn de avond ervoor gemaakte macaroni smikkelde! Ik dacht ook aan de Italiaan die was teruggegaan. Leedvermaak noemt men dat! ;) Voor mij was het ook een bevestiging dat ik echt stappen heb gemaakt als avonturier zijnde. Want waarschijnlijk was ik in het begin van mijn trip ook omgedraaid! Het grappige was dat ik later die dag de Italiaan nog ergens tegenkwam. Samen hebben we nog rondgecrosst en zijn we naar verschillende mooie Moai's gegaan bij Anakena strand en bij Tongariki (met 15 Moai de grootste site). Vooral Tongariki is zeeeeer indrukwekkend!! (Zie absoluut de foto's). Bij terugkomst in mijn hostel ontmoette ik nog een Amerikaans meisje, met wie ik de zonsondergang heb gekeken. 

De volgende dag heb ik ook met haar opgetrokken. Zo hebben we samen de zonsopkomst gekeken en zijn we naar Rano raraku geweest. Dit is een vulkaankrater waar de Moai werden uitgehakt. Ook is er een schitterende vallei waarbij veel Moai zijn te zien. Heel indrukwekkend!! De dag heb ik uiteindelijk op een zeer gezellige wijze afgesloten. Met een Australiër had ik mij ingeschreven voor een traditionele body painting. Hop een hoofdtooi op, in een pak gehezen (het lijkt wel of ik een vaantje voor mijn geslachtsdeel heb) en volledig onder schminken! ;) Vervolgens hadden we een fotoshoot en hebben we onder aanvoering van een local een traditionele dans ingezet. Op een gegeven moment kregen we zoveel bekijks, dat mensen foto's maakten van ons. Ze gingen zelfs in ons midden staan, zodat wij om ze heen konden dansen! Wat was dit lache!!! Het was een magnifieke afsluiting van mijn tijd op Paaseiland. Dit eiland heeft een speciaal plekje in mijn hart gekregen! 

Ik ben vervolgens weer teruggevlogen naar Santiago. Dit keer heb ik niet bij mijn Chileense vrienden geslapen (ik zal ze op mijn verdere trip nog eens bezoeken), maar heb ik in een hostel doorgebracht waar een Nederlandse gast werkt, met wie ik in Brazilië (2x) en in Buenos Aires al eens heb opgetrokken. Ik heb hier voornamelijk gechilld en ik ben goed op stap geweest met hem en mensen uit het hostel. Na enkele dagen was ook een Pool aangekomen vanuit Argentinië, met wie ik had afgesproken. Hem had ik ook al eerder ontmoet in Buenos Aires!

Samen zijn we voor 2 dagen naar Valparaiso gegaan. Dit is een schitterende stad met overal graffiti en gekleurde huisjes. Tel daarbij op dat dit tafereel zich voordoet in een mooi heuvellandschap, en het is volkomen terecht dat deze stad is opgenomen op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Samen zijn we op aanraden van mijn Chileense vrienden naar een restaurantje gegaan. Nog nooit heb ik een dergelijk restaurantje gezien. Alleen al om er te geraken moest je door een klein steegje waar je je normaal gesproken onveilig zou voelen. Het restaurant zelf is al helemaal maf. Je hebt er geen menu. Je kan slechts 1 gerecht bestellen en dat is chorrilana (friet,ui,ei,rundvlees). Heel het restaurant hangt vol met pasfoto's, kleine beeldjes en op de tafelbladen mag iedereen met een pen iets kladderen. Maar de sfeer... Hoe gezellig!! 

Na deze dagen te hebben opgetrokken met mijn Poolse vriend bedacht ik mezelf dat ik in feite als reiziger een soort van projectmanager ben geworden. Mijn Poolse vriend had 0 reiservaring, en het viel mij heel erg op dat ik bepaalde dingen beter regel. Door het continue reizen ben ik namelijk altijd bezig met plannen en budget. En ik kom er achter dat ik verschillende vaardigheden heb ontwikkeld en verbeterd, doordat ik het herhaaldelijk doe. Te beginnen kwam mijn Poolse vriend zeer ontevreden binnen, omdat hij een vertraagde rit van 4 uur had. Ook was hij woedend, omdat hij door een taxichauffeur was opgelicht. Niet arrogant bedoeld maar om zulke dingen moet ik in mijzelf heel erg lachen. Ik heb al zovaak een vertraagde bus meegemaakt dat ik mij daar niet druk meer om maak. Just go with the flow! En een taxi probeer ik altijd te vermijden door uit te zoeken hoe ik met het openbaar vervoer kan. Daarna keken we tezamen voor een geschikt hostel op internet. Hij zag er één met 81%, stelde die voor, en ging vervolgens tv kijken. Toen ik verder zocht vroeg hij waar ik mee bezig was. 'We hebben toch een goed hostel??' Maar ondertussen had ik de beoordelingen gelezen en de routebeschrijving uitgezocht, en wat bleek, de hygiene van het hostel liet niet te wensen over en het hostel was lastig bereikbaar. Zulke dingen zoek ik altijd op de automatische piloot uit. Ik ben heel nauwkeurig geworden. En ook bij aankomst in Valparaiso ervaarde ik dat ik door veel te reizen anders ben dan een niet-reizend iemand. Bij binnenkomst in het hostel vraag ik de naam van de receptionist, en klets ik met vreemdelingen. Mijn sociale vaardigheden zijn door het reizen beduidend beter geworden. En waar Mijn Poolse vriend wat tijd nodig had om zich te acclimatiseren, en waar hij bij het kaartlezen ons enkele keren de verkeerde kant op wou sturen. Daar pas ik mij in een nieuwe omgeving voortaan zo snel aan! 'Nauwkeurigheid', 'Aanpassingsvermogen', 'Sociale vaardigheden' en 'Omgevingssensiviteit'. Ik zag het altijd onder functieprofiel op vacatures staan. Later hoef ik maar tijdens een sollicitatiegesprek over mijn reis te praten om deze vaardigheden te kunnen benadrukken :)

Maargoed, Ik dwaal wederom weer af ;) Na Valparaiso was ik weer alleen verder gegaan. Mijn nieuwe bestemming en waar ik nu verblijf is Pucon. Dit ligt in het midden van Chili. Het plan was om hier een besneeuwde vulkaan te beklimmen, maar helaas is dat door de weersomstandigheden niet mogelijk. Maar niet getreurd. Door alle vrijheden kan ik heengaan waar ik wil. Dus ik kom later mooi terug!!! Ik had mijn plan maar aangepast, en bij aankomst sochtends in mijn hostel ontmoette ik een Australiër en een Oostenrijker met wie ik een dag heb gemountainbiked. De omgeving hier is zo ontzettend mooi om dit te doen. Veel bergen, meren en natuurlijk de besneeuwde vulkaan op de achtergrond. Maar man o manneke!!! Ik weet niet wat zwaarder is. Een vulkaan beklimmen of een dagje mountainbiken??? Wat was het zwaar, en ik weet niet wat het geweest kan zijn! Of de nachtbus of mijn conditie is niet meer je van het.. ;) Maar pfoee... Het was zelfs zo pittig dat ik op de weg terug de bus heb gepakt! We hadden onszelf de mountainbike clan genoemd, maar deze clan viel dus uiteen! Ik geef niet snel op, maar ik weet ondertussen goed wanneer ik aan mijn limiet zit, en die had ik dus bereikt. Ik kon gewoon niet meer! Het zag er in het begin trouwens niet naar uit dat de buschauffeur mij wilde meenemen. Maar nadat ik de buschauffeur had verteld dat ik een ongeluk had gehad, laaide hij mijn fiets achterop en mocht ik mee. Wat een slimmerik ben ik hè ;) Nadien had ik een heel voldaan gevoel toen ik mijn maten in het voorbijrijden zag en toen ik ze anderhalf uur later kon verwelkomen in het hostel :)

Morgen ga ik weer verder, terug naar Argentinië. Want volgende week ga ik daar lekker een weekje skiën. Vervolgens ga ik verder reizen naar het zuiden van Argentinië en Chili. Inmiddels krijg ik van veel mensen ook de vraag hoelang ik nog wil reizen en hoe ik mij dit kan veroorloven. Nou, zoals vorige keer aangegeven zal ik nog wel even op pad zijn. Wanneer ik exact terug kom weet ik echter niet. Op dit moment wil ik lekker doorgaan met waar ik mee bezig ben! En wat mijn budget betreft gaat het ook nog steeds heel goed. Natuurlijk zijn er kleine asteroïden ingeslagen, maar er is nog geen dikke krater zichtbaar ;) Ik heb vooraf dat ik op reis ging altijd veel kunnen sparen doordat ik thuis woonde (ik moest alleen belachelijk veel kostgeld betalen.. grapje pap) en tijdens deze reis heb ik veel discipline opgebracht door als een hardcore backpacker te leven, en te bezuinigen op de dingen waar je op kunt bezuinigen. Ik ben op dit moment zelfs veel goedkoper uit dan mijn geraamd budget! Ik blijf in ieder geval nog even heerlijk uitgeven. Want de volgende zin heb ik al zovaak onder ogen gezien en is in mijn optiek 100% waar:

Travel is the only thing you buy that makes you richer!!

Groetjes en tot het volgende verslag!

Martijn

P.S.

Zie de nieuwe foto's en zie het kopje 'kaart' bovenaan de website.
In dit overzicht krijg je een goed beeld van mijn reis.
Ik denk dat vele van jullie bijvoorbeeld niet weten waar Paaseiland ligt, en ook niet weten dat ik al 88.423 kilometer heb afgelegd!!! :)