Indonesia #2 Bali !!

Hoi iedereen,

Het laatste verslag was geëindigd in Kuta (Lombok). Op onze laatste avond zijn we met enkele mensen uiteten geweest en met hun naar een surfersparty gegaan. De surfersparty was niet helemaal mijn ding (heel apart sfeertje) en op die avond hadden we met onze brommer ook nog eens een klapband gekregen! Eigen schuld dikke bult, want onze verhuurder Ali Baba had ons afgeraden om met de brommer te gaan vanwege een te slappe band. Maar Ali Baba was totaal niet boos en een wel zo'n relaxte vent. Hij bracht ons zelfs een vervangende brommer, en waar een ander je zwaar zou oplichten, vroeg hij maar iets meer dan 2 euro aan reparatiekosten! Sowieso waren alle mensen van het guesthouse super relaxt. Met name Fiene was dikke maatjes met ze, en de volgende dag dat we vertrokken gaven ze ons ook allemaal een stevige omhelzing. Wat zijn Indonesiërs toch schitterende mensen. Heel gastvrij. Het is al meermaals overkomen dat ze me omhelzen of dat ze me een highfive geven als ik vertrek, en bijna iedere eigenaar van een guesthouse kent mijn naam. Ze zijn oprecht geïnteresseerd. Ik heb ook in de afgelopen week oudere Indonesiërs ontmoet die de Nederlandse taal machtig zijn. Super leuk om met hun te praten!

Via Kuta zijn we verder gegaan naar Bali. In Padang Bai waar we aankwamen met de veerboot zijn we op dezelfde dag nog naar Sanur gegaan. In Sanur hebben we alleen overnacht, om vervolgens de volgende dag met een bootje naar Lembognan te gaan. Lembognan is een eiland behorende tot Bali, waar met name flashpackers (backpackers die iets meer te spenderen hebben) heengaan. We hadden gekeken voor een mooi resort maar dat was net iets over ons budget. Maar hier hadden we iets moois op verzonnen. We hadden namelijk een mooie betaalbare bungalow genomen, en overdag bestelde we simpelweg een drankje bij een luxe resort, zodat we van de faciliteiten gebruik konden maken :p We hebben dus lekker een dagje genoten in een mooi resort! Verder hadden we voor een dag een brommertje gehuurd waarmee we het eiland zijn rond gegaan. Dit was zo relaxt. In de ochtend waren we gestopt bij een vriendelijke man die een snorkeltrip aanbood. Met hem zijn we met zijn bootje door een mangrove bos gevaard en hij stopte voor ons bij 2 mooie snorkelplekken. Vooral de eerste plek genaamd 'the wall' was super. Deze plek was in mijn optiek bijna gelijkwaardig aan een duikbelevenis.. Het was zo mooi om op deze locatie te snorkelen! Na de snorkeltrip zijn we weer op de brommer gestapt (we kwamen nog zonder benzine te staan, maar gelukkig konden we bergaf doorrijden tot een plaats waar ze flessen verkochten) en zijn we naar verschillende strandjes en 'Devil's tears' geweest. Laatstgenoemde vond ik de spectaculairste stop van de dag. Bij Devil's tears klapt de zee met een geweld tegen een rotsformatie op, zodat het water meters de lucht in vliegt! Heel vet!! 

Na Lembognan zijn we weer met het bootje teruggegaan naar Sanur. Dit keer waren op deze boottrip de golven echter dermate hoog, dat ik een beetje zeeziek werd. Gelukkig voelde ik me op het vasteland al direct beter en kon ik zonder problemen de bus instappen naar onze volgende bestemming: Ubud, dat bekend staat om zijn focus op de Balinese cultuur. Er zijn veel winkeltjes die kunst verkopen en er worden traditionele dansvoorstellingen uitgevoerd. Na een rondje te hebben gelopen in de stad hadden we besloten om ons even op te splitsen, zodat Fiene haar souvenirtjes kon inkopen. Achteraf bleek dit een hele verstandige keuze toen ik bij haar terugkomst de hoeveelheid aan spullen zag ;) Voor mij kwam het overigens ook prima uit om even tijd voor mijzelf te hebben. Want zodoende kon ik verscheidene zaken regelen voor Brazilië. Man wat heb ik hier zin in!!! Savonds zijn we kort de stad in geweest en de volgende dag hadden we wederom een brommertje gehuurd. We hebben er een leuke dagtrip van gemaakt. We zijn gestopt bij diverse tempels, hebben de mooie rijstvelden in Tegallalang gezien en we zijn zelfs aanbeland tot aan Gunung Batur (een 1717 m hoge vulkaan) en het meer in het noorden. Ook heeft iemand aan wie we de weg vroegen ons nog een rondleiding gegeven over 'zijn' koffieplantage. Tot 2x toe werden we overigens aangehouden bij een politie controle, die om mijn internationaal rijbewijs vroegen. Nog nooit heb ik mijn rijbewijs in Azië op zak gehad. Maar dit keer op advies van de brommer verhuurder was ik terug gegaan naar onze kamer om mijn rijbewijs toch maar mee te nemen.. Lucky me! In de avond zijn weer even de stad in geweest en de volgende ochtend hebben we monkey forest bezocht. Hier zijn enkele tempels waar veel aapjes rondlopen. De aapjes zijn wel ontzettend brutaal, dus je moet goed op je spullen letten en oppassen dat ze niet in je nek springen! Ik ben er redelijk goed mee weg gekomen, want ik ontmoette een aapje dat lichtjes in me vinger beet! :p

Na Monkey forest moest ik afscheid van Fiene. Haar vakantie van een maand zat er bijna op. Ze moest de bus nemen naar het zuiden, waarvandaan ze de volgende dag naar huis zou vliegen. Ik heb al een keer aangehaald dat het mindere onderdeel van reizen is dat je keer op keer afscheid moet nemen van mensen met wie je een leuke tijd hebt. En dit keer voelde ik me er wel heel slecht onder! Ik had ook zo'n leuke tijd met haar gehad. De route die ik vervolgde naar het oosten, een rit van 2,5 uur was dan ook een hele vervelende. Het was maar stilletjes en ik was continue aan het nadenken. Ik had 3 weken lang samen gereisd, eerst met mijn maatje Craig en erna met Fiene, en nu was ik weer alleen... En dit keer geen leuke meid achter op me brommer maar een zware backpack! Het enigste voordeel was dat ik niet werd vermaand om langzamer te rijden, en ook dat niemand mij vroeg om te stoppen, omdat ze terug wilde naar een leuk winkeltje dat ze in het voorbijzijn zag ;)

Maargoed, uiteindelijk was ik aangekomen in het oosten in Tulamben. Het was hier wel ontzettend rustig, te rustig naar mijn idee, en dat terwijl ik juist wat aanspraak kon gebruiken! Gelukkig ontmoette ik vroegavond een Filipijnse jongen met wie ik uiteten ben geweest. De eigenaar van het duikresort waar ik verbleef kwam ook nog bij ons aan tafel zitten, en wat bleek, Eddy de Filipijnse jongen zou voor de volgende dag mijn duik buddy zijn! Heel toevallig! Op een gegeven moment tijdens het etentje ontstond een wel heel merkwaardig moment. De eigenaar van de duikschool zei dat we 1 voor 1 eten moesten bestellen bij de balie. Ik had al direct argwaan want normaal kun je bestellen via de serveerster. En toen Eddy richting de balie liep werd ik ineens aangesproken door de eigenaar dat ik absoluut niet mocht vertellen voor welk bedrag ik mijn accommodatie en duiken had geregeld :p Ik had namelijk een special price haha. Ik wist natuurlijk dat ik flink had afgedingd, maar later bleek dat Eddy meer dan het dubbele van mij had betaald. 

Mijn special price was het in ieder geval dubbel waard, want het duiken was weer geweldig. Ik zit nu al op 21 duiken en dat in minder dan 2 maanden.. :p De duik van vandaag was een wel hele speciale, want we doken bij het USS Liberty wreck. Dit is een 120 meter groot Amerikaans schipswrak dat door een Japanse torpedo werd getroffen in de 2e Wereldoorlog. Lange tijd heeft het wrak op het vasteland gelegen, maar bij een vulkaanuitbarsting is het wrak de zee in gerold. Vandaag de dag is er zoveel koraal gegroeid en ook de lava heeft zijn sporen nagelaten, dat je het schip niet meer exact kan identificeren. Desalniettemin is het een fantastische en tevens bijzondere duikspot... Heel gaaf! Na de Liberty duik hebben we een 2e duik gedaan genaamd 'coral garden', en ook deze was heel mooi! De duik is bestempeld als een goede 'muck dive'. Dit houd in dat je veel kleine en bijzondere dingen (aparte vissen) kunt tegenkomen op de bodem. Er waren ook verschillende standbeelden geplaatst onderwater, waar ondertussen veel koraal op is gegroeid, en dat maakte de duik extra leuk! Eddy had ook een onderwater camera die tot 30 meter diepte kon, dus ik heb nu ook eens foto's van het duiken! Na het duiken ben ik op mijn brommertje gestapt en heb ik de omgeving in het oosten verkend. De meeste tijd heb ik doorgebracht aan een zwart strand in Amed. 

De dag daaropvolgend ben ik vanuit het oosten naar Lovina in het noorden gereden. Deze bestemming is bekend om het spotten van dolfijnen op zee en zijn mooie stranden. Na een korte stop had ik mijn plan echter al gewijzigd. Ik heb de afgelopen week al veel dolfijnen gezien, dus daarvoor wilde ik niet blijven. En ook de stranden in Lovina vond ik tegenvallen. Verder was het er nog stiller dan in Tulamben en de enige toeristen die er rondliepen waren in de leeftijd van 60. Ik had echt behoefte aan mensen om mij heen, en ik had dus besloten om dezelfde dag nog ongeveer 100 km af te leggen naar het zuiden! Ik ben linea recta doorgegaan van noord naar zuid en ik ben op de weg daarnaartoe alleen gestopt bij de Gitgit waterfall (met 40 m de hoogste waterval van Bali) en de Bratan temple (een populaire tempel aan een meer). 

Dezelfde dag was ik al om 3 uur smiddags in Kuta! 3 weken terug bij aankomst in Kuta had ik niet verwacht dat ik hier nog zou terugkeren. Kuta heeft namelijk totaal niets met de Balinese cultuur te maken. Het is het Salou van Indonesië, en vol met zatte Aussies. Ik vond het ook helemaal niets. Maar nu was ik juist toe aan wat gekte om me heen en ik had spontaan het idee om te leren surfen! Dat leek me wel een leuk idee. Zo zie je maar dat je plannen op een wereldreis abrupt kunnen wijzigen. Gelukkig heb ik de vrijheid om mijn plannen aan te kunnen passen, dat bevalt mij wel. 

Ik ben 4 dagen in Kuta verbleven van waaruit ik de omgeving in het zuiden heb verkend met mijn brommertje. Zo ben ik bijvoorbeeld naar het uiterste zuiden gegaan om de beroemde tempel in Uluwatu te zien die op een klif is gebouwd. Verder ben ik goed op stap geweest met gekke aussies (gek zijn ze!) en het overige gedeelte van mijn dagen bestond voornamelijk uit strand en surfen. Eigenwijs dat ik ben dacht ik zonder enige surfervaring en lessen te nemen wel eventjes te kunnen surfen. Ik had op YouTube enkele filmpjes bekeken, en in het water keek ik goed naar andere en vroeg ik om tips. Maar desondanks mijn positieve instelling bakte ik er maar weinig van! Mijn motoriek en evenwicht is niet gemaakt om te surfen :p Met voetbal kan ik me nog goed staande houden tussen de brassers die volgend jaar vermoedelijk 4e klasse spelen ;) maar met surfen komt er wat meer bij kijken. De hoge golven maakte het er allemaal niet gemakkelijker op. Mijn teen was al snel gekneusd en ik had ook verschillende schrammen.. !

Nu ben ik terug in Ubud waar ik na een week mijn brommertje heb ingeleverd. Wat is het toch een lekker gevoel om zo rond te crossen. Het is ook zo fijn dat als je het ergens niet leuk vind dat je meteen weer verder kunt gaan! En dat voor ongeveer 2 euro huurkosten p/dag en de benzine kost ook geen fluit! Vanmiddag heb ik nog een Balinese massage gehad. Man o manneke wat deed dat pijn af en toe. Ik klaag dikwijls op Jos maar hij is een zachtaardige man vergeleken met de Balinese vrouw die ik had. Maar uiteindelijk had ik wel een happy end, want ik was happy dat het was afgelopen! ;) Zojuist ben ik de stad in geweest met een Nederlandse gast die ik heb leren kennen. Morgenvroeg ga ik ook met hem naar een ceremonie van Galungan. Dit is het meest belangrijke Balinees Hindu feest, dat om de 210 dagen wordt gehouden en 10 dagen duurt. De straten zijn al heel mooi versierd en morgen volgt blijkbaar een mooie ceremonie waarbij iedereen aparte kledij zal dragen. Toch leuk en ontzettend geluk om dit nog even mee te pikken op mijn laatste dag in Bali! Alleen door de festiviteiten rijdt er geen bemo (lokaal transport), dus heb ik een Indonesiër die ik heb ontmoet weten te regelen, om mij morgen achterop zijn brommer naar de bushalte te brengen in Ubung, van waaruit ik meteen hoop door te gaan richting Java. Ik heb overigens nog iets meer dan 2 weken de tijd, alvorens ik Azië ga inruilen voor Zuid-Amerika!! 

Iedereen het beste thuis. Het goede weer is ook bij jullie in het land heb ik vernomen... Geniet ervan! Op verzoek van Fiene volgt nog een kort moraal van het verhaal in het Engels. 

Dus bij deze die moral von der geschichte! ;)

First of all I can't get enough of the Indonesian people. They are so friendly and heartwarming. I have given the example of the people in Kuta, Lombok. Like Ali Baba :) Indonesian people give you hugs and highfives and try to start conversations with you even on the street. They are so laid-back, openminded and they show interest in you. I feel totally comfortable with them. Also a lot of cultures in Indonesia live and work together in peace. Thats how it should be!

From them and from lots of other people during my trip I have learned that if you are openminded and willing to learn from other people you will be rewarded. I recently heard a nice sentence on my path which was like.. 'We are all brothers of different mothers and sisters of different misters.' I like that one! Craig he also had a funny mindset. In his opinion everybody is just another citizen of the world, like an ant on a big rock. He even don't believe in flags or nations. Obviously his ideal world is wishful thinking and I like to support  the Dutch squad during the world cup, so please let's save all the nations and flags ;) But in general what he told me literally is right. 

'We all have to deal with the same shit in the same world!'

Secondly, travelling is awesome and I have the time of my life. I am thankfull that I have the opportunity to meet so many nice people and all sorts of friendships grow from there. But constantly saying goodbye to those people during my travels is worse and I can't get used to it. I have to deal with it cause it is part of solo travelling. Nowadays I also know that in the end I will be rewarded again with meeting other great travellers and visiting new georgeous places. But despite that it sucks anyway. 

Especially when you have to say goodbye to a cool chick! ;) 

Hati Hati

Martijn

Ps zie voor de nieuwe foto's het album Indonesia #2