Geen reis maar een leefstijl!

Hallo allemaal,

He's back! Na een lange radiostilte acht ik het weer tijd om iets van mij te laten horen, en neem ik jullie in een vogelvlucht mee in mijn doldwaze wereld! 😉 Want jawel hoor, doldwaas is-ie! 😜 Ik ben in de afgelopen maanden van her naar der gevlogen, en ik had geen enkele van deze vluchten op mijn planning staan. Sterker nog, 3 maanden terug berichtte ik jullie dat ik naar de Verenigde Arabische Emiraten zou vliegen, om dan via een dagje Bali door te gaan naar Australië. Maar 2 dagen later had ik in een opwelling een vlucht naar Noorwegen geboekt, en ondertussen ben ik na een tussenstop in Nederland (waar ik het genoegen had om de meeste van jullie weer te zien ☺️) en een tourtje door Zuidoost-Azië alsnog in Australië aanbeland! Het is alweer meer dan een jaar geleden dat ik een koerswijziging maakte in mijn leven omdat ik een week niet op voorhand wilde uittekenen. En wederom "jawel hoor"! Die missie is geslaagd! 😜 Ik zeg met gepaste trots dat ik het leven leef waarvan ik droom, en ik geniet met volle teugen van iedere dag, omdat ik in mijn gewilde staat van ontdekking leef. Laat ik jullie er maar eens over vertellen! 😉

Na een keuze zoals altijd op het gevoel (hoewel sommige vast denken dat ik mijn keuze met iets anders had gemaakt 😜) besloot ik om niet naar Australië af te reizen maar mijn plannen (tijdelijk) om te gooien om Patricia na te reizen naar Noorwegen en samen zijn we begonnen aan ons Workaway avontuur.

"Een Workaway?" Yes, via Patricia ben ik in aanraking gekomen met het fenomeen "Workaway", een platform waar diverse partijen vrijwilligerswerkprojecten aanbieden in ruil voor voedsel en accommodatie. Het is de ideale manier om goedkoop te reizen en om een geweldige ervaring op te doen. Met onze "Workaway" hadden we het in ieder gebal getroffen, want we woonden voor een maand in een gigantische villa in de schitterende omgeving van Bergen, waar we min of meer voor gastheer- en vrouw speelden. De eigenaar van de villa was ook nooit thuis en deelde ons vanaf het begin mee dat het onze villa was! Als we met een idee voor de villa aankwamen, dan reageerde hij in ieder geval altijd met opgehaalde schouders, en vroeg hij zich hardop af waarom we het niet gewoon deden omdat het onze villa was! 😜 Op een gegeven moment waren we met 6 "Workawayers" aan het werk, en deelde ook niet de eigenaar maar wij de lakens uit! Ofja, Patricia was de baas, zoals het helaas ook in onze relatie geldt! 😉 Enfin, ik werkte geregeld in de tuin (ik weet voort hoe alle tuinapparaten werken en ik heb voor het eerst in mijn leven spierpijn overgehouden van het werk 😜), schilderde een schuurtje en een muur (het mooie van een "Workaway" is dat je iedere ervaring kunt zien als een gratis leerkans, zoals ik ervaarde na alle niet gewenste verfspatten op de deur! 😉) en werkte ik vaak binnenhuis om de verhuur gereed te maken voor de kamers op AirBnb (een enkele keer hadden we aan 13 gasten de volledige villa verhuurd en werd onze- en de aanwezigheid van een Duitse familie niet op prijs gesteld 😜) Maar het mooie aan alles, was dat we samen genoten van onze gezamenlijke ervaring, de vele vrije tijd in de schitterende natuur, en dat we niets spendeerden in het dure Noorwegen! In de tussentijd probeerden we ook werk te zoeken maar door de vakantieperiode werd dat enigszins bemoeilijkt.

Mijn tijd in Noorwegen kwam abrupt tot een einde nadat ik het slechte bericht ontving dat mijn oma heel slecht lag. Gelukkig was ik nog in de gelegenheid om oma te spreken voordat ze overleed, en nu erop terugkijkend lijkt het wel alsof het zo moest zijn. Het was leuk om voor even weer terug te zijn ☺️, doch kan ik niet ontkennen dat ik er mentaal niet helemaal klaar voor was, en ik voor mijzelf de bevestiging heb gekregen dat ik er goed aan heb gedaan om het mooie Nederland te verlaten. Want mooi blijft Nederland natuurlijk wel! 😉 Met Patricia (die kennis heeft gemaakt met de soms voor haar manier van leven van mijn familie, en vice versa 😉) ben ik zelfs met Rik en Anne op molenjacht bij de Zaanse schans en in Volemdam geweest! Maar onze meest memorabele ervaring samen was toch wel het werkende leven in de Betuwe waar we 2 weken peren hebben geplukt! We draaiden daar als enige mee met het "Polenrooster" (we sliepen in onze eigen bouwkeet, maakten 60 uur in de week en alleen de Polen waren er toe in staat 😜), en hebben zo bij elkaar heel wat volle treintjes met peren gevuld! Soms was het werk eentonig en saai, maar keer op keer hielden we ons voor dat iedere verdiende euro in Azië zoveel meer waard is! Niet terug naar Noorwegen, nee Azië, daarover waren we het eens geworden dat het onze volgende bestemming zou worden! 

Via Parijs zijn we dus naar Bangkok gevlogen om een voor mij bekend reisje door Thailand, Laos en Maleisië te maken. Op bijna iedere plek waar we kwamen huurden we een motorbike en gingen we ermee op verkenning. Van de watervallen, rijstvelden, mooie uitzichten en spectaculaire tempels in het relaxte Chiang Mai, Pai en Chiang Rai (wat een heerlijk gevoel van vrijheid om rond te crossen op de motorbike en bij iedere willekeurige waterval in het water te springen), de tocht van 2 dagen met een slowboat over de Mekong naar Laos (mooi om het lokale leven aan je voorbij te zien gaan langs de rivierrand), het prachtige Luang Prabang met nabij de schitterende watervallen (ik had ze al eens bezocht in het droge seizoen, maar nu vol van water was het zoveel meer spectaculair!), de mysterieuze archeologische plek Plain of Jairs (hier zijn gigantisch urnen en men weet nog steeds niet precies het hoe- en wat. Dit gebied is ook het meest gebombardeerde gebied van Laos waar dagelijks nog bommen worden ontmanteld, en dus was het dit keer zelfs voor mij te spannend om buiten de gepade banen te gaan!😜), de te gekke motorbike trip rondom Thakkek" (wederom een bekende plek voor mij. We hadden hier een tour gemaakt langs alle kleine dorpjes, de vele watervallen en de Konglor cave; een grot met een rivier erdoorheen van zo'n bijna 10 kilometer!), het ontspannende 4000 islands (lekker relaxen bij het uitzicht van de Mekong en tal van kleine eilandjes), ons avontuur in het schitterend nationale park Khao Sok (met een mooi boottripje over het meer en een overnachting in een drijvende bungalow), de party-plaats Phuket (waar we een bezoekje hadden gebracht bij Peer van de Orient!), het oh zo heerlijke Koh Lanta (een lekker lokaal eilandje met schitterende zandstranden. Het allermooiste was een grot waardoor we zwommen en waarbij we eindigden op een verlaten strandje!), de schoonheid van Langkawi (een eiland in Maleisië waar ik al eens was geweest, en ik graag weer terug kwam) tot aan onze eindbestemming in Kuala Lumpur (waar we van wat luxe genoten en ik mijn meisje had verrast met een romantisch skydinner! 😉). Het was een waanzinnige tijd samen met vele en vele hoogtepunten! 😄

Voor mij was ook het leuker als verwacht om weer terug te zijn in Zuidoost-Azië, waar ik toch wel gevormd ben als beginnende backpacker. Wat ben ik toch gegroeid zeg! 😜 Toentertijd was ik vaak onder de indruk en vond ik iedere wijze van transport al een hele opgave. Maar dit keer wist ik al voordat ik met iemand in gesprek ging dat ze mij in een toeristenval probeerden te lokken, en voelde al het transport aan als een luxe na die van in Afrika! 😜 Ik moest in ieder geval telkens hard lachen als ze mij een dekentje aanreikten bij het nemen van een nachtbus, of als ze voor mij een voedselpakketje voor onderweg hadden klaargemaakt! 😉 Ook alle motorbike trips die 4 jaar terug heel erg spannend waren, die waren nu appeltje en eitje. Bij de keren dat we met meerdere backpackers op pad gingen, dan koos ik als enige backpacker telkens voor de goedkopere maar moeilijkere te besturen schakelbrommer. Iemand kon zijn motorbike een keer ook niet starten, dus sprong ik er maar op om hem aan de praat te krijgen! 😜 Tot vervelens toe bij Patricia begon ik dan over mijn gekke motorbike avonturen in Afrika, en had ik een voor haar arrogante glimlach op mijn gezicht! 😜 Maar ik ben nou eenmaal een ervaren en zelfverzekerde backpacker! 😉Alleen in Khao Sok toen we op een jungle trekking gingen, daar werden we geconfronteerd met een enorme moesson, en waren alle "paden" ondergelopen zodat we omringd waren door een stormvloed, waar zelfs ik een beetje van onder de indruk was! 😜 Ik zag alle krantenkoppen al voor me over een groep bevrijdde toeristen na een reddingsactie! 😜 Maar zelfs dan geniet ik nog van al het avontuur, en volg ik alle instructies met kalmte op. We moesten van onze gids wachten op een hoger gelegen gebied, en op de terugweg maakte hij met zijn kapmes nieuwe paden door de dikke jungle en spande hij geregeld een touw voor ons zodat we bij de oversteek door al het heftige water ons eraan konden optrekken. Enkele backpackers panikeerden en eisten naderhand zelfs hun geld terug! 😜 Ze lieten zich meeslepen in alle hectiek. Een Nederlands meisje werd zelfs zo boos op mij omdat ik zichtbaar genoot van Pachamama (de Aarde in diepe zin), en ze schold mij uit en verklaarde mij voor een grote gek. Hoewel ik natuurlijk eerst probeerde om haar tot rust te bedaren, en niemand met opzet van streek wil maken, kon ik het na de scheldkanonnade ook niet laten om haar te informeren over een bloedzuiger die ze op haar nek had! 😂 Nou, ze had zichzelf in de spiegel moeten zien, dan kon ze zien wie hier de echte gek was! 😜

Enfin, wat wel nieuw was aan het reizen dit keer, dat was het non-stop reizen met een vriendin met wie je rekening moet houden. Iemand die mopperde nadat ik een lekke band had (omdat ik volgens haar te hard reed) en met wie ik over iedere nachtmarkt heb geslenterd (hoewel ik op een gegeven moment doorhad dat ik beter naar de kroeg kon gaan, om daar een biertje te drinken! 😜) Ha, nee grapje! Patricia en ik hebben best wel onze lastige momenten gehad maar het was het super om samen te reizen. Het was prachtig om alle mooie momenten te kunnen delen met elkaar. Zoals degenen die haar in Nederland hebben ontmoet is het ook geen doorsnee meid. Met welke andere meid zou ik peren gaan plukken om weer even te kunnen reizen? Toen de perenboer op de eerste dag om 5uur zei dat we net als de Polen door mochten tot 7uur, toen had Patricia al zonder te overleggen ja gezegd! 😜 Ze heeft mij ook geleerd om kokosnoten te openen, en bij een avontuur als dat van in Khao Sok leeft ze helemaal op. Al het natuurgeweld en een bloedzuiger op haar lichaam vond ze juist te gek! Toen ik haar had leren rijden op een motorbike, toen waren mijn tijden van vrijheid om rond te rijden ook al snel over! Want ik moest achterop! 😜 In hoe ze dingen aanpakt is ze wel zo ontzettend anders als mij. Toen de buschauffeur niet stopte bij het busstation, toen nam ze zelf maar het initiatief door op een gegeven moment de sleutels uit het contact te pakken, en in haar andere hand haar pepperspray omhoog te houden! 😜 Het zijn methodes die bij mij nooit opkomen, maar waar ik ondertussen al wel mee bekend ben geraakt! 😜 Wat dat betreft word ik al redelijk klaargestoomd voor wat mij te wachten staat in Zuid-Amerika. Want het Latijns-Amerikaanse blijft nog steeds een grote droom!

Na ons afscheid in Kuala Lumpur is Patricia achtergebleven in Azië, en ben ik alleen doorgereisd naar Perth, de westkust van Australië. Patricia gaat de komende maanden wat vrijwilligerswerk doen, een zelfstudie en mogelijk haar dive master halen, en ik ga mijn bankrekening wat proberen op te krikken. Wanneer we elkaar weer gaan zien weten we nog niet precies, maar na een half jaar bijna iedere dag op elkaars lip is het voor beiden goed om even tijd voor onszelf te hebben. Ik vind het ook heel erg mooi dat we elkaar de vrijheid gunnen om even ieder zijn eigen plan te trekken! 

Op dit moment verblijf ik bij een Australische maat van mij in Perth, met wie ik 4 jaar terug in Laos en Indonesië heb gereisd, en waarmee ik altijd in contact ben gebleven. Een perfecte uitvalsbasis dus om mijn sollicitaties te doen. 

Tot het volgende verhaal. Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat! 

Martijn

😘😘😘