Ethiopië, hel en paradijs op aarde!

26 april 2018 - Gondar, Ethiopië

Hallo allemaal,

"Ethiopië? Ga je daar hardlopen ofzo!?" 😉 Verder kwamen geen van mijn vrienden en zelf wist ik er ook niet heel veel vanaf. Met alle kennis van nu kan ik zeggen dat Ethiopië een wereld apart is, in goed en in slecht opzicht! 😉 Want ja, het kan er soms heel heftig aan toe gaan! Ik heb mij verscheidene keren beledigd gevoeld, iets dat mij in een ander land nog nooit is overkomen. "YOU, YOU, MONEY!!!!" was een veelgehoorde kreet, en ALLES haalden ze uit de kast om geld af te troggelen. Hoewel veel meegemaakte situaties tot de nodige frustraties konden leiden, heb ik mijzelf echter nooit laten meeslepen in de emotie en stond ik er altijd boven. Afrika heeft mij wat dat betreft heel erg gehard! 😉 Ik nam het vaak de mensen ook niet kwalijk. Met $50 maandelijks loon is het puur overleven en sommige weten ook gewoon niet beter. Neem het voorbeeld dat veel mensen: "China! China!" naar mij riepen, omdat ze denken dat alle blanker uitziende mensen uit China komen! 😜 (de Chinezen leggen in heel Oost-Afrika wegen aan)

Niettemin is Ethiopië voor mij het meest boeiende land dat ik heb bezocht op deze reis. Het is een hel van een plaats maar tegelijk een paradijs op aarde voor een avontuurlijk ingestelde backpacker zoals ik! 😄 De natuur is WEERGALOOS (deze had ik niet zien aankomen!) en er zijn zoveel interessante culturele gewoontes en eigenaardigheden te ontdekken. Zo is Ethiopië als enig Afrikaans land nooit gekoloniseerd en is er geen enkel ander Afrikaans land dat meer werelderfgoed plaatsen herbergt. Tel daarbij op dat weinig mensen een goed woordje Engels spreken (vaak willen of kunnen ze je niet helpen, en heb je geen idee waar je aan toe bent. Bij een busrit dacht ik eens dat de bus stopte voor een pauze, maar dat mondde uit in dat ik met mijn broek op mijn sokken in de al rijdende bus moest springen! 😜), iedereen er met zijn hand eet en het niet op prijs wordt gesteld als je met je linker-hygiene-hand eet (ik heb ze niet durven vertellen dat ik met mijn rechter ook mijn kont afveeg 😜), het eten totaal anders is als dat van andere Afrikaanse landen (het is een verademing! Het nationale gerecht de "injera" is een soort van zure pannenkoek welke je met vlees, groenten en pittige kruiden kunt eten, heerlijk!), er verrassend veel mooie vrouwen zijn (eveneens heerlijk! 😉) en het is niet lastig om in te zien wat Ethiopië een unieke plek maakt, anders dan het typische Afrika! En dan heb ik het nog niet eens gehad over dat ze hun eigen kalender en tijd hebben. Vooral de tijd, die start voor de Ethiopiër bij zonsopkomst, dreef mij soms tot verwarring! 😜 Ik heb iemand zelfs een keer een klok laten tekenen, omdat ik tegenstrijdige antwoorden kreeg en het zowel 1 in de middag (Europese tijd) als 7 in de ochtend (Ethiopische tijd) kon zijn dat de bus zou vertrekken! 😉

Bij aankomst in Ethiopië (vooraf was ik een beetje bevreesd omdat ik een grensovergang moest nemen waar het kort daarvoor hommeles was met meerdere doden, maar gelukkig was het dit keer vreedzaam!) had ik meteen mijn vuurdoop te pakken! 😉 Iedereen was uit op mijn geld (alleen mijn backpack aanraken deed ze al geloven dat ik er geld voor moest geven, en 2 jongeren waarvan ik dacht dat ze mij vriendelijk de weg wezen, vroegen uit het niets om mijn schoenen! 😜), keek geen mens zich naar mij om (ik verstond geen woord van wat ze zeiden, maar ik kon eruit opmaken dat ze keihard de spot met mij dreven! 😜) en strandde ik in een voor mij onbekend plaatsje (klaarblijkelijk reden er geen bussen omdat het Pasen was. Ik snapte er op dat moment niks van omdat het al Pasen was geweest, totdat ik later hoorde van de verschillende kalender! 😜). De volgende dag was ik maar op hoop van zegen om verder te reizen naar het busstation gegaan, en alsof mijn roep om hulp werd werd beantwoord, liep ik tegen het lijf van een Ethiopiër die al enkele jaren in Amerika woonde en ook hetzelfde reisplan naar Addis Abeba had. Hij gaf ons weinig kans, maar tot zijn eigen verbazing vertrok er na heel veel hectiek en geruzie (ze zijn ook vervelend naar elkaar! 😉) toch een bus! Hoewel de chauffeur halverwege besloot om niet meer verder te rijden, was het na 3x overstappen in volgepropte mini-busjes alsnog gelukt om diezelfde avond in Addis te arriveren. Daarmee was de kop eraf en had ik de benodigde bevestiging dat er natuurlijk ook goede Ethiopiërs zijn! 😉

Addis, de hoofdstad, verdient overigens geen aanbeveling om aan een city trip toe te voegen. Het is een spuuglelijke stad waar niks is te beleven, en waar iedereen overal tegen elk gebouw aan pist! Als je dus toch van plan bent om erheen te gaan, dan hoef je in ieder geval niet bang te zijn voor een wildplas boete! 😜 Mijn verblijf in Addis was daarentegen heel erg leuk, want ik verbleef in het Holland House en ik had na enige tijd mijn "internationale vrienden" Ferry en Gulcin weer gezien (ik ben ze ondertussen al in 5 verschillende landen tegengekomen). Volop gezelligheid dus, en na zoveel maanden reizen is een Nederlandse kroeg met een pot bier en bitterballen een godsgeschenk! 😉

Een ander (letterlijk en figuurlijk) godsgeschenk: Lalibela, ook wel het tweede Jeruzalem genoemd, was nadat ik mijn Sudanees visum had ontvangen in Addis mijn eerste echte interessante stop op mijn reis door Ethiopië. Dit heiligdom bestaat uit rots gehouwen kerken, en het is een bijzondere belevenis om rond te dwalen in de vele tunnels tussen de rotsen en de ondergrondse kerken. Deze dagen had ik wederom opgetrokken met mijn vrienden, maar eveneens met een relaxte local, met wie ik in contact was gekomen via een Zuid-Afrikaanse maat. Voor een habbekrats heeft hij een rondleiding gegeven langs alle spectaculaire kerken, nodigde hij mij uit bij hem thuis voor eten en traditionele koffie (de koffie in Ethiopië is van een ander level, het behoort tot de beste koffie van de wereld) en kon ik deel uitmaken van een heilige ceremonie waar geen enkele andere toerist was te bekennen! Ontzettend gaaf! 😄

De volgende bestemming was Danakil. Een tweetal jaar terug zag ik voor het eerst foto's van deze plaats en sindsdien wilde ik het met eigen ogen zien. De Danakil is namelijk onrealistisch want het lijkt alsof je je op een andere planeet begeeft! Het is één van de meest ondraaglijke, onbewoonde, ruige plekken op aarde. Bovendien is het 's-werelds heetste en met 41 graden had ik het geluk dat het er "koud" was! 😜 Als avontuur is wat je zoekt, dan moet je zeker hiernaar toegaan, want deze 3-daagse 4WD- trip had zoveel, maar dan ook ZOVEEL waanzinnige hoogtepunten!!! 😄 Natuurlijk alle lava-velden met regenboog kleuren van het vulkanische magma en de mineralen, de zoutvlakten met zijn zoutwerkers (pfoee met de brandende zon en het hongerloontje is dit de meest verschrikkelijke baan in de wereld, maar de lokale mensen willen hun tradities niet vaarwel zeggen), het zwemmen in een zoutmeer, de grote kamelen-karavaan, het slapen in de openlucht onder de spectaculaire sterrenhemel en de hike in het donker naar Erte Ale, één van de meest actieve vulkanen in de wereld waar we over de rand van de krater het lava zagen pruttelen!! 😄 De Danakil is zonder twijfel één van de coolste plekken die ik in mijn leven heb bezocht!! 😄 Ik had het ook weer zo getroffen met mijn groepje. Op de zoutvlakte dansten we met zijn allen met een fles wijn in de hand bij een prachtige zonsondergang, en bij de rokerige vulkaan maakten we er een "volcano party" van! Het klikte meteen! 

Met een Australisch koppeltje en een Israëliër ben ik daarom bijna anderhalve week verder gereisd (wij waren de kern maar iedereen mocht zich bij ons aansluiten, vaak ontmoetten we eerder gemaakte vrienden weer op een latere stop, op het hoogtepunt waren we met 9, dan weer met 4, 5, 6 of 7 of 8, het is wat reizen zo mooi maakt 😄), en als eerst hadden we 3 kerken bezocht in de Tigray regio. Alweer kerken? Ben ik een volgeling van Jezus geworden ofzo? 😉 Nee nee, deze kerken zijn wel heel speciaal om te bezoeken. De kerken zijn op unieke locaties en ze zijn de meest moeilijk te bereiken kerken in de wereld. Denk hierbij aan kerken in grotten op meer dan 2000 meter hoge kliffen en dat je een hike moet maken die je knietjes laat trillen! 😜 Vaak moest ik met handen- en voeten klimwerk verrichten, liep ik over nauwe kliffen en zou ik in diepe ravijnen vallen als ik een stapje te veel naar links of rechts had gezet. En de uitzichten? Die waren weergaloos! 😃 

Vervolgens zijn we naar Aksum gereisd, een klein stadje waar een archeoloog zich een jaartje of 5 wel kan vermaken. Het meest bizarre verhaal is de Ark die er wordt bewaakt (de 10 geboden die God heeft verteld aan Moses) door een priester, en dat voor de rest van zijn leven doet. Gelukkig ben ik voor spannendere avonturen in de wieg gelegd en houd ik het bij de film van Indiana Jones! 😉 In Aksum was ik ook voor de 2e keer naar een traditionele Ethiopische dansvoorstelling geweest, en om de één of andere reden werd ik er weer tussenuit gepikt! 😉 Als ietwat stijve blanke tussen de ritmische Afrikaan heb ik de lachers al vrij snel op mijn hand, maar als ik vertel dat je de traditionele dans doet met je schouders, en je daardoor lijkt op iemand die een epileptische aanval krijgt, dan kunnen jullie er wel iets bij inbeelden toch! 😉 Mijn Australische reismaat heeft me na deze avond de bijnaam "red hot Marty" gegeven, hetgeen in Australië iemand is die het super naar zijn zin heeft en lak heeft aan wat anderen ervan denken. Ik kan me er wel in vinden! 😜

Daarna zijn we via een waanzinnige route met spectaculaire uitzichten naar Debark gereisd, en met een scout (een verplichte babysit met een geweer) het Simien-gebergte in geweest. Helaas is deze bergtocht voor mij op een teleurstelling uitgelopen. Het begon allemaal nog zo mooi met de zeldzame gelada's (grazende bavianen) om ons heen en een doldwaze rit in een pick-up met haarspeldbochten en steile afgronden. Maar in de eerste berghut aangekomen werd ik heel erg ziek met koorts. In de ochtend heb ik daarom mijn vrienden een goeie bergtocht gewenst en ben ik illegaal (ik mocht eigenlijk niet zonder scout vertrekken) in een vrachtwagen volgepropt met Ethiopiërs het nationale park uitgesmokkeld! 😜 

Ik weet niet, maar het zat er denk ik aan te komen. De laatste weken merkte ik aan mijzelf dat ik soms op mijn tandvlees liep. Geloof mij, 7 maanden reizen in Afrika is héééééél erg vermoeiend en gaat niet in je kouwe kleren zitten! 😉 Met name iedere keer het gevecht met de Ethiopiër! 😉 Stiekem kijk ik ernaar uit om straks in Juli naar Australië te gaan, een land waar je CL voetbal kunt kijken zonder dat de tv 3x op zwart gaat en dingen wel naar behoren werken! 😜 Maar dit neemt niet weg dat ik geen energie en zin meer heb om nog 2 maanden te backpacken. Ik zal optimaal genieten van al het moois wat mij ongetwijfeld te wachten staat. Te beginnen (met het van horen zeggen) zeer gastvrije Sudan! 

Groetjes 😘

Martijn 

Foto’s

9 Reacties

  1. Adrie:
    26 april 2018
    Ik kan me best voorstellen dat jouw reis het een en ander vergt van je lichaam. Het is immers totaal iets anders dan een kantoorbaan hier in Nederland. Blijf genieten en blijf gezond!
  2. The Man... The Myth... The Legend.... Joël:
    26 april 2018
    Volcano Party, zin in
  3. Petra:
    26 april 2018
    Hallo Martijn,
    Inderdaad goed op jezelf letten. Reizen kost veel energie. Maar wat een ervaringen en ontmoetingen weer.Door je verhalen en foto's kan ik de indrukken zo voor me zien, maar niet ervaren. Op naar Sudan en zorg goed voor jezelf.
    Jan en Petra
  4. Marjan:
    26 april 2018
    Hee Red Hot Marty,
    Super gaaf verhaal weer, enne.... die bijnaam past best bij jou! 😎
    Save travels to Sudan!😘
  5. Danny & Petrie:
    26 april 2018
    Hoi Martijn,
    Mooi hoor, die kerken in grotten en rotswand. Wat een schitterende foto's. Ook vande natuur. Ik wist niet dat het daar zo mooi was.
    Zorg goed voor jezelf 😘 Wij kijken uit naar de verhalen en foto's uit Sudan.
    Danny en Petrie
  6. Annie en Sjaak Verberne:
    29 april 2018
    Wat een belevenissen. Prachtige foto's!! Jij kunt nooit meer een "normaal" leven lijden.....pas goed op jezelf!
  7. Louis:
    1 mei 2018
    Hoi Martijn, mooi geschreven weer, je mooie en speciale ervaringen die maar weinig mensen mee maken, het is je gegund. Gr. Louis
  8. Joop:
    2 mei 2018
    Oh oh Man, wat een verhaal weer. Opnieuw blijkt, dat een goed mens zelf het ook vaak goed heeft. Maar inderdaad, het is hierboven al een paar keer aangestipt. Let goed op jezelf Martijn !
  9. Martin Di Pietro:
    5 mei 2018
    Wederom een pakkend verhaal. En wat maak je allemaal mee man! Een onvergetelijke trip. Geniet ervan maat!

    Groetend,

    Martin